Lieve Q,
Na zes weken in de Groesbeekse bossen, de heuvels, de landweggetjes die Frans aandoen ben je weer thuis. ‘Welke dag is het vandaag?’ vroeg mama een paar dagen geleden. ‘Woensdag?’ ‘Zaterdag.’ ‘Nee, geen zaterdag.’ ‘Donderdag.’ ‘Ja, donderdag.’ Maar zaterdag was de dag dat alle spullen weer in de auto gingen en jij even later via de voordeur je huis weer inging. De kamer waar eerst de keuken was, was nu leeg. Om de hoek een aangepaste wastafel en via de schuifdeuren zag je jouw nieuwe badkamer. Toen, via de gang, opende papa de tussendeur en ging je de woonkamer in. En nu was hier opeens de keuken! Nog even keek je de kamer in en er was herkenning! En je speelgoed zag je ook!
De verbouwing zit erop. Maanden van geregel, behelpen, stress, afwachten en vertoeven op een plek waar je niet helemaal thuis bent. Het grootste euvel is achter de rug. Tegelijkertijd begint nu een nieuw hoofdstuk. Lieve Q, de verbouwing was onvermijdelijk. Het doet ook een klein beetje pijn maar ik ben blij dat het mogelijk is. Voor jou betekent het meer kans op zelfstandigheid en ik wens je dat ook toe. Voor papa en mama was het door een erg zure appel bijten maar ze hebben er goed aan gedaan. Veranderingen zijn soms nodig om iets beter te maken.
Je bent nog een klein beetje van slag door alle aanpassingen en verhuizingen. Papa en mama zullen jou helpen door het behapbaar te maken. En als je wereld even te groot wordt, door alle prikkels en veranderingen, dan maken zij jouw wereld weer een beetje kleiner. Je hebt soms behoefte om je even terug te trekken om tot rust te komen. We weten niet precies wat er in je koppie omgaat maar even rusten in je bed waar het stil is, zacht en klein, helpt.
Lieve Q, alles zal langzaamaan weer terug keren naar thuis. Thuis waar je door het raam naar de roodborstjes kijkt in de achtertuin, waar je boeken leest over de tijger en de muis en waar je met je trippelstoel via de gang naar je eigen kamer kunt. En straks wordt het zomer en gaan de achterdeuren open en kun je zelf naar buiten. ‘Buiten!’ Kleine stapjes, maar vooruit.
Wil je mijn blog steunen met een kop koffie donatie? Ik doneer een kop koffie.
Wil je mijn blogstukjes in je mail ontvangen? Abonneer je dan hier.
3 reacties op “Thuis.”
Ik hou van je brieven aan Q. Alsof ik er ook bij ben af en toe. Je maakt het behapbaar. Alles stap voor stap.
@Liesbeth: het zijn mijn meest dierbare stukjes.
De brieven aan Q. raken mij ook enorm. Ik hoop dat het huis spoedig weer een thuis voor hem wordt.