De uitgang uit en de hoek om, in de koude wind met een zonnetje piepend door de wolken, liepen er natuurlijk mensen maar niet veel. Amsterdam was nog nooit zo stil geweest. Er liepen reizigers, toeristen misschien, al zag ik geen rolkoffers. De straten waren minder bevolkt. Je kon zowaar de breedte van de straten zien! We liepen richting Zeedijk en moesten de bus verderop pakken maar ook in de kleine zijstraatjes waren de winkels gesloten. Een enkele verkocht aan de deur en er waren bars en cafés bezig met een grote schoonmaak; er stonden barkrukken buiten te drogen.
Bij Loods 6 op Noord konden we met een kleine groep de expositie zien van meerdere kunstenaars en fotografen. Het was de openingsdag. Daarvoor twijfelde ik nog, hadden we een sneltest nodig om binnen te kunnen? Dat hoefde niet, zo zei een woordvoerder. De ruimte was groot genoeg dus niemand hoefde dicht bij elkaar te staan. Op de terugweg liepen we via de Javakade richting station. We schommelden op een muziekschommel terwijl het pontje heen en weer voer op het Ij en de middag zorgde ervoor dat men toch naar buiten ging. Wij kochten een ijsje onderweg, voelden de zon op ons gezicht en we namen de trein terug naar huis. Bij thuiskomst ontving vriend een mail van de expositie. Ze hadden hun deuren moeten sluiten wegens een conflict met de gemeente en de locatie. …
Wil je mijn blog steunen met een kop koffie donatie? Ik doneer een kop koffie.
Wil je mijn blogstukjes in je mail ontvangen? Abonneer je dan hier.
Jammer!
Maar jullie hebben nog net een dagje Amsterdam meegenomen.
Stille groet,
@Rob: en die was top!
Wat leuk dat jullie geweest zijn. Ja dat conflict met de BOA’s. Zij zeiden dat het evenement was. De organisatoren zeiden dat het dat niet was. Het is een winkel te bezoeken op afspraak. Geen genade. Het moest dicht. De organisatie gaat het oplossen. Erg voor Patricia en Theo die eergisteren naar Den Haag zijn verhuisd en eigenlijk wilden uitpakken. Maar goed, daar hebben ze nu de kans voor. ;-)
@Liesbeth: en dan kunnen ze afhalen bij Bogor! ;-)