Verzet.

Vanmorgen liep ik langs nieuwbouw met straatnamen van verzetsstrijders. Toen ik weer naar huis wandelde langs dezelfde straten zag ik de naam Cornelis (Cor) Spaans, eenmaal thuis zocht ik zijn naam op. Een jongeman van bijna eenentwintig met een afscheidsbrief:

‘Lieve pa, moe, broers en zus, Nog enkele uren en wij zullen worden weggehaald om onze straf te ondergaan. Zoeven hebben wij het H.Avondmaal gehad. Lieverds, ik dank jullie allen voor alles wat Gij voor mij hebt gedaan.’ ~ Cor Spaans.

Ik moest denken aan mijn oudoom Kees Jacobs. Een jongeman die weigerde te gaan werken voor de Duitsers. Hij dook onder op verschillende adressen en raakte ergens, het is voor mij nog een open bladzij, betrokken bij het actieve verzet. Er wordt gesproken over de ordedienst. Hij heeft gevaarlijke dingen gedaan, zichzelf niet gespaard. Om een lang verhaal kort te maken, hij stuurde twee Zollbeambten met een smoes de verkeerde kant op toen hij op een lentemiddag via de Baarschotseweg in Diessen naar huis wandelde. Hij had geen persoonsbewijs om te laten zien en maakte er een gefabriceerd verhaal van. Hij won tijd maar die nacht omsingelden de Duitsers het vakantiepark waar onderduikers, piloten en verzetsstrijders zaten en werd hij opgepakt. Doordat ze hem vrij snel vonden bleven de anderen veilig. Ze hadden geen zin meer om de rest van het park uit te kammen. De twee mannen, een Rotterdammer en hij waren blijkbaar genoeg. Van deze twee keerde alleen Adri Wolters terug naar huis. Van Kees werd lang niets meer vernomen. Op tweeëntwintig oktober 1945 werd er een brief gestuurd dat Kees als politieke gevangene in Duitsland (Neuengamme) was omgekomen. (Later werd bekend dat zijn overlijdensdatum 25-10-1944 was.)

Ik denk aan verzet. Ik denk aan hoe verzet eruit ziet. Verzet is tegenspreken, niet meedoen met de rest. Tegenstand bieden. Verzet is door actie veroordelen wat onrecht is, onjuist, oneerlijk. Verzet is protest. Verzet is een woord: Nee. Soms is verzet helpen.

Het is denk ik goed om stil te staan bij de mensen die zich verzetten. Zij keken niet weg, hielden niet hun mond, deden wat gevaarlijk was maar ze deden het omdat er voor hen geen andere keus was. Uit principe, uit een gevoel van onrecht, uit groot gevoel voor het juiste te willen doen. Het is altijd makkelijker om net te doen alsof iets er niet is, alsof het niet bestaat. Het is altijd makkelijker om je mond te houden. Maar we moeten niet onze ogen sluiten. Ook nu niet. Juist nu niet. …

Lees ook meer over Truus van Lier en Sabine Zuur. En over mijn oudoom Cornelis Jacobs.


Ontdek meer van Karin Ramaker.

Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Door de site te te blijven gebruiken, ga je akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten