Het zou demissionair Minister President Rutte een groot man gemaakt hebben als hij gisteren tijdens het interview met Mariëlle Tweebeeke van Nieuwsuur in stilte was gevallen, een moment naar zijn ineen gevouwen handen had gekeken en had gezegd: door alle commotie en het gevoel dat heerst in de samenleving, ondanks dat men de partij en mij verkozen heeft, voel ik me genoodzaakt een stap terug te doen. Voor het landsbelang, voor onze burgers en voor de verandering die nodig is. Maar het bleef uit.
Een beetje opvoeding zou hem geleerd hebben dat invoelingsvermogen de leidraad is voor de omgang met anderen en dat je alleen door invoelingsvermogen, empathie, goede besluiten kunt maken. Dat je in de rol als Minister President juist dienend bent aan je burgers. De burgers zijn niet dienend aan jou. Ook zou een beetje opvoeding geleerd hebben dat het misschien in je functie onverstandig is om je weinig of verkeerd te herinneren, ook al komt er veel op je bord. Misschien omdat er zoveel op je bord komt en je weinig invoelingsvermogen hebt schuif je makkelijker cruciale zaken die burgers vermorzelt naast je neer en hoef je er niks bij te voelen. En dan zou tenslotte een beetje opvoeding je moeten leren dat wanneer de ongeloofwaardigheid in de samenleving zo toeneemt je misschien een groot man moet zijn en moet stoppen. Dan heb je voor je gevoel misschien verloren, maar voor een groter belang gewonnen.
Ik mis een groot man. Mark Rutte lacht en is charmant maar zegt tegelijkertijd glashard dat er niet zoveel zal veranderen want dat vindt hij niet nodig. Hij wil gewoon verder op de oude voet. Hij is geen weldoener, geen voorbeeld.
Ik wil een toekomstige Minister President die groot kan zijn.
Geef een reactie