Een paar weken geleden vroeg ik me af waarom men in het Brabants land bij de stationskiosk wel een saussijzenbroodje kon kopen maar geen worstenbroodje. Ik was verbaasd dat ik, meestal in Breda tijdens een overstap, daar geen worstenbroodje kon kopen. Ik kreeg het verzoek van de NS om de retail een mail te sturen en ik kreeg een paar dagen geleden antwoord.
‘We hebben vaker een mooi worstenbroodje overwogen. Tot op heden hebben we niet een goed product gevonden welke warm blijft op de warmhoudplaat zonder dat het snel erg uitdroogt. Voor ons is het vooralsnog geen optie om het te voeren. Wij hopen u hiermee voldoende te hebben geïnformeerd.’
Het is geen optie want de verdomde warmhoudplaat. …
2 reacties op “Geen optie.”
Bij worstenbroodje moet ik altijd denken aan een effectieve aanpak binnen een penitentiaire inrichting of een TBS kliniek ergens in Brabant. (Ooit op Radio 1 een reportage over gehoord.) Waar een cliënt die door het lint gaat niet wordt vastgehouden door 5 sterke mannen en dan naar de isoleer moet, maar waar de behandelaar zegt: “wil je een worstenbroodje?” Schijnt goed te werken.
@Henk-Jan: als Alexander Klopping nou aan die warmhoudplaat iets had gedaan!