Wat daar achter zat.

Vorige week moest ik een gastkind ergens heen brengen. Naar een woning in een appartementencomplex dat op een doolhof leek. De trap was verscholen achter hoge saaie muren en de voordeuren, drie naast elkaar per etage, waren oud en kapot en deels verscholen achter meubels die op de gang stonden uitgestald. Iemand die op de hoek woonde had een oude bank op z’n zij gezet tegen het raam waardoor het donker moest zijn als je binnen was. Ik keek naar een houten voordeur die je zo kon intrappen met een hangend beeldje van een witte duif. Na twee keer bellen ging de deur open. Een fragiel vrouwtje wenkte naar mijn gastkind, kom binnen, kom, en ik keek weer naar dezelfde gesloten deur met de witte duif die ditmaal heen en weer bengelde nadat ze deze achter zich gesloten had. Als je stil was klonken er pianoklanken vanuit de bovenste etage. Vervolgens bekeek ik nog eens de lattenbodem in de hoek, de stoffen bank die op z’n zij stond tegen het raam en veel verweerde houten planken. Ergens zag ik een vaag licht schijnen. Iemand woonde daar dus. Wat en wie zat daar achter waar licht niet mocht schijnen?