Het lezen ging mijn moeder het laatste jaar niet meer zo goed af. En dat was spijtig want ze hield er zo van. In haar boekenkast staan nog steeds de boeken van du Maurier, Bronté, Tolstoj. Geen boerderijromans, geen lectuur. Dikke pillen, geschiedenis, literatuur. Ze hield ervan om te lezen over inheemse volkeren, andere culturen en affaires die vele eeuwen geleden gebeurd waren. Ik kocht voor Moederdag het boek van Wim Daniëls – Houdoe over de oorsprong van het Brabantse woord. Ook een paar boeken van Annejet van der Zijl, (Leon en Juliette en De Amerikaanse Prinses) las ze met veel plezier. Het laatste boek wat ik haar leende was het boek de Opgang van Stefan Hertmans. Toen ze het uit had en weer aan me teruggaf was ze enthousiast over het verhaal. Ik herinner me dat ik op bezoek was die middag dat ze het boek tevoorschijn haalde van de salontafel. We dronken een kopje koffie, vaste prik, en aten een koekje toen ze zei dat ze het verhaal mooi geschreven vond. Ik beaamde het. We kletsten nog wat over het huis, de oorlogstijd en de beste man waar het boek op gebaseerd was. Ik mis die gesprekken.
Voor mijn verjaardag werd ik verwend met een nieuwe stapel boeken. Hannah Arendt – De Vrijheid om Vrij te Zijn (pittige kost), Wat doen we met de spullen – Dick Wittenberg over het leegruimen van het huis van de overleden Jo Van Overdijk uit Oirschot door haar zeven kinderen en Rigolettohof van Erik Jan Harmens. Ik kan voorlopig vooruit dus. Het is jammer dat ik mijn moeder geen van deze boeken kan uitlenen maar misschien leest ze toch, door mijn ogen, een beetje met me mee.
Ik raad je al deze boeken aan.
Ontdek meer van Karin Ramaker.
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.