Er hangt een lange brief van een notariskantoor in de brievenbus. Afkomstig van een kantoor uit mijn vorige woonplaats. Het voelt raar om op een gewone dinsdagochtend rond lunchtijd een brief te ontvangen met een melding over een nalatenschap van iemand die ik niet ken. Het doet zelfs geen belletje rinkelen.
Als ik bekomen ben bel ik het kantoor en wordt me het een en ander duidelijk. Het wordt me nu ook duidelijk hoe vervlochten families zijn ook al ken je ze niet altijd. De zus van mijn opa, Helena, (in het kort Leen) was getrouwd met Piet en zij hadden een zoon. Na wat speurwerk van laatste adressen en geboortedata kom ik erachter dat deze zoon altijd alleen is gebleven. De onbekende achterneef Bert overleed in 2020 en heeft mensen van een notariskantoor aan het werk gezet en laat nu wat na.
Ik leer een achterneef kennen via een brief over een nalatenschap. Hij laat geen spullen na of een herinnering maar een zakelijke afwikkeling van een bankrekening. Ik leer met terugwerkende kracht iemand kennen die zijn laatste jaren sleet in een woongroep.
Hallo Bert.
Ontdek meer van Karin Ramaker.
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.