Afwezigheid.

Er zijn momenten dat haar afwezigheid te groot is. Dan vult de kamer zich met Niets maar in dat niets is Alles. Het is leegte die zich opvult. In de grote stoel van haar moeder die in de woonkamer staat is de plek leeg. Haar bed blijft onbeslapen, er wordt niet meer gerommeld in de keuken en er worden geen boeken van de salontafel geplukt om bij de boekenlegger te openen om verder te lezen. Ze komt niet met mijn broer mee naar Den Haag en stapt niet uit zijn auto. Ze zit niet in het hoekje op de bank en we horen haar niet meer lachen. Pas geleden vond ik een videofilmpje van twee jaar geleden toen ze mijn neefje meehielp met het openen van een cadeau. Ik sloot mijn ogen toen ik haar stem hoorde en haar hoorde lachen. Afwezigheid is op sommige momenten volle aanwezigheid, een gedaante. Ik kan het alleen niet meer aanraken.

Alle delen van Een beetje moeder lees je hier.