Toen we het huis moesten opruimen, verdelen, ontruimen, was mijn eerste prioriteit de planten. In hoeverre mijn moeder gesteld was op de planten die zij in huis had wist ik niet, maar ik had het sterke gevoel dat ik ze mee naar mijn huis moest nemen. Sinds eind maart staan er drie planten in huis. Een staande sprietplant in mijn werkkamer en de andere twee staan op zolder op de logeerkant bij het raam. Eén plant groeide niet zo goed. Telkens als ik naar boven liep, de overloop op, zag ik de planten, gaf ze water en keek of ze het nog goed deden. Een paar dagen geleden, bij een van de planten, stak er opeens een bloem uit. Kleine groene kegelvormige uitgroeisels met druppels van plakkerige nectar. Gisterenavond liep ik weer even naar de overloop en zag dat uit een paar van die groene kegels witte bloemetjes groeiden en er kwam een zoete geur vanaf. Ik vroeg via de bekende Twitterweg naar de naam van de plant en de bloem want bij deze plant, de Sansevieria, alias Vrouwentong, was blijkbaar het groeien van een bloem een zeldzaamheid.

Net na het overlijden van mijn moeder vroeg ze in een droom naar de planten. ‘Ze zijn bij mij.’ legde ik uit. Ik zal er goed voor zorgen. Ik zal er tijd in stoppen, arbeid, toezicht, aandacht en liefde.

De plant staat opeens in bloei. Hij heeft zich staande gehouden, zich herpakt en ontplooit. Het voelt als een mooi cadeautje.

Bloom—is Result—to meet a Flower
And casually glance
Would scarcely cause one to suspect
The minor Circumstance

Assisting in the Bright Affair
So intricately done
Then offered as a Butterfly
To the Meridian—

To pack the Bud—oppose the Worm—
Obtain its right of Dew—
Adjust the Heat—elude the Wind—
Escape the prowling Bee

Great Nature not to disappoint
Awaiting Her that Day—
To be a Flower, is profound
Responsibility—

Emily Dickinson.