Draadjes.

Voor de mensen die Twitter gebruiken en lezen, sommige mensen spuien op Twitter hun hele levensvisie, argumenten, gedachtenroersels en ongemakken in draadjes. In plaats van een stukje tekst in zoveel tekens verspreidt het zich in tientallen tweets die ook nog eens lastig zijn om bij te houden en te lezen, laat staan dat je de kern meekrijgt. In mijn online blogcursus zeg ik dan ook altijd: zet het in een blog!

Het record, misschien vergeet ik er een paar, lag op een draadje van tweeënzestig tweets. Iemand reageerde: ‘Je zou het ook in een blog kunnen zetten. Dit leest voor geen meter!’ En het las ook voor geen meter. Misschien is het makkelijker om je geraaskal op Twitter neer te plempen. Men voelt zich ook eerder genoodzaakt te reageren. Misschien is het vervelender om een blog te openen en daar je tekst neer te schrijven. Misschien gaat het dan niet meer om raaskallen en neerplempen maar moet je ineens beter nadenken over wat je daar neerzet. Misschien is dat ook in veel gevallen beter, nadenken en dan schrijven, want soms gaat iemand helemaal los op zo’n draad.

Blijkbaar bestaat er zelfs al een tool om deze lange draadjes beter te lezen. Threader App. Ik weet niet of veel mensen zin hebben om al die tweets te lezen en of ze echt allemaal gelezen worden. Men raakt denk ik al snel de tel kwijt. Het zijn losse stukjes, het vormt geen geheel. Zelf vind ik het geen doen. Doe mij maar een overzichtelijke blogpost. Een blog is daar veel meer geschikt voor. Wat jij?