Lieve Q,

Gisteren vierden we je verjaardag. Zes jaar geleden belde papa op en zei dat Jan was geboren. Maar dat was een grapje. Vorige week was ik bij de boekwinkel voor heel iets anders maar zag een klein boekje over Klein Jantje die jarig was en ik nam het zonder aarzelen voor je mee.

‘Jan.’ zei je en wees naar de vogel. Hij had een feestmuts op. ‘Jan is jarig.’ Ging je verder. Want verhalen vertellen gaat je steeds beter af.

Ook was er een walvisdolfijn. Het was een dolfijn. We rekenden walvis goed, ze lijken op elkaar. De heliumballon schoot naar het plafond in de kamer. Want Q, vorig jaar zou je met je oom en tante naar de vissen gaan maar dat ging helaas niet door. Oma Ria werd ziek en zou niet meer beter worden. ‘Q, als het straks vakantie is, moet je maar tegen papa en mama zeggen wanneer je naar de vissen wilt. Misschien zie je dan ook de pinguins.’ Je keek naar de cadeaukaart.

‘Vis.’ zei je. Ja, we gaan gauw een datum prikken.

Ook kreeg je van opa en oma een zitzak. Prinsheerlijk zat je erin het boekje van Jan te lezen. Wat was Jan ooit een frummeltje. Je paste in mijn onderarm. We kochten bij een mevrouw een zelfgemaakt pyjama pakje met sterren. Je bent nu ineens zes jaar geworden. Je hebt net een nieuwe rolstoel gekregen met blitse wielen. Je bent blij als je naar school mag. Je vindt de juffen lief en de kinderen ook. Je werkt hard, leert graag en bent moe als je thuiskomt. Maar dan is die zitzak misschien ook zo gek nog niet.

Lieve Q, we maken grapjes over Jan. Je bent natuurlijk, Q.