‘Mevrouw, u wilt vast een krantje!’ Ik schudde mijn hoofd, ik wilde helemaal geen krantje. ‘Hoe leest u dan?’ ‘Hoe bedoel je?’ ‘U leest online zeker?’ ‘Ja, en als iets achter een paywall zit lees ik niet. Geen nieuws is goed nieuws!’ Ik lachte om mijn eigen grap. Hij minder. ‘U leest toch wel eens een krantje?’ Nee, ik kocht nooit meer een krant. ‘Dan is het al oud hè, oud nieuws wil je niet kopen, zeker als het bagger is.’ Hij viel stil. ‘Wil je een krantje van me?’ Hij keek even naar beneden alsof hij nadacht. ‘Hier, hier heb je een krantje. Neem mee!’