Toevallig kwamen er afgelopen dagen, terwijl ik er juist over nadacht, artikelen en blogs voorbij over het voorbijgaan van tijd of het stilstaan van tijd, in je hoofd. Soms droom je de tijd voorbij, ben je ineens op een andere plek terwijl je stilzat in de trein of stond te wachten op de bus. In dat ene moment van tijd die je wegdagdroomde, was de tijd alweer voorbij.
Als kind wilde ik dat de tijd wat sneller ging. Nu vraag ik me af waarom het allemaal zo snel moet gaan. En in de herinneringen is alles tijdloos en gaat door elkaar; er is geen voor of achter, het gaat allemaal vloeibaar langs en bijna door elkaar heen.
Ontdek meer van Karin Ramaker.
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.