Ik ben twee dagen later dan de datum van herinneren Je was al zo moe gestreden, kwam je bed niet meer uit Je was alleen met de laatst geslagen uren, resterende tijd Was je al wakker, die ochtend, voor dag en dauw Had je je leven, met eigen blik, overpeinst? Misschien heel stilletjes om vergeving gevraagd, ik denk het niet Je had je schouders opgehaald.