Toen mijn moeder, op latere leeftijd, voor een aantal uren in de week via de thuiszorg bij een ouder echtpaar ging werken, kocht ze voor haar eerst verdiende geld twee eetkamerstoelen voor mij. Door een lekkage in mijn appartement moest ik een heel nieuw interieur aanschaffen. De eetkamerstoelen verhuisden mee naar twee nieuwe woonadressen. Ik kwam er een paar weken geleden achter dat de rode stoelen kapot waren gegaan.
Het is blijkbaar tijd, dacht ik. Ze mochten ingeruild worden. Als ik vorig jaar ontdekt had dat mama’s stoelen kapot waren gegaan had ik veel meer moeite gehad om de knoop door te hakken. Maar vrienden uit het oosten van het land brachten Cordemeyer stoelen die zij niet meer wilden.
Spullen gaan kapot, beschadigen. Ze beschadigen omdat je er gebruik van maakt. Er wordt mee geleefd, zo hoort het. Het is niet anders.
Eén reactie op “Rode stoelen.”
Instemmende groet,