Gisteren las ik een interview met Koen Haegens over zijn nieuwe boek ‘Op zoek naar de verstrooide tijd.’ Hij onderzoekt ‘met humor en aan de hand van grote denkers de paradox tussen altijd te druk en het weg scrollen van de uren in onze dag.’ Zo staat vermeld op de boekensite.
Maar het is meer dan dat, bedacht ik, want op zijn bijna veertigste begaf Haegens zich op de rand van de afgrond door een scheur in zijn aorta en belandde in het ziekenhuis. Dat zette hem aan het denken over hoe achteloos we omgaan met de tijd. ‘Mijn tijd ervaar ik nu als schaarser, dus waardevoller.’
Als een probleem zich voordoet heb je altijd keus. Ga je linksaf, rechtsaf of blijf je stilstaan. Als je stilstaat gebeurt er niets. Helemaal niets. Het wordt niet per se slechter, het wordt zeker niet beter. (Echt niet.) Het wordt niet beter omdat je stilstaat in je eigen tijd. (Maar het mooie is, daar kun je wel iets aan doen.)
Ik was heel lang aan het wachten op het laatste boek van Marguerite Duras (No More) maar de verzending bleef maar vertragen. Na een paar mailtjes van de boekensite zou het nog langer vertraagd zijn. Ik annuleerde de bestelling en denk dat ik ‘Op zoek naar de verstrooide tijd ‘ koop. Het lijkt me geen tijdverspilling. …
Geef een reactie