Soms ben ik ergens en lees ik een woord wat mij niet meer loslaat. Dat had ik met het woord keerkracht toen ik bij de huisarts in de wachtkamer zat, jaren geleden. Ik las op een deurposter het gedicht van Martin Bril en las in plaats van het woord veerkracht, het woord ‘keerkracht.’ Het was bijzonder toepasselijk want ik zat er niet voor een fysiek ongemak.

Vandaag las ik het woord droomtaal, althans ik dacht dat ik dat zag. In werkelijkheid stond er stroom staal. Nu weet ik helemaal niet wat stroom staal is maar droomtaal vond ik een mooi woord. En ja, ik geloof dat je in je dromen soms een andere taal spreekt.

Af en toe heb ik moeite met het vinden van het juiste woord. Realiseren zei ik, maar ik bedoelde relativeren. Dat zorgt soms voor een vreemd gesprek.

Je leest per ongeluk iets verkeerd in een krant of boek maar je moet glimlachen omdat het verkeerd gelezen woord iets met je doet. Ik heb, sinds ik het woord veerkracht verkeerd las, enorm veel woorden verkeerd gelezen waardoor er iets nieuws ontstond waar ik om moest glimlachen.

Toen ik mijn manuscript naar de beoordelaar stuurde was ik ervan overtuigd dat ze het woord ‘wegbidden’ zou doorstrepen. In plaats daarvan zei ze: ‘Mooi, dit woord.’