Gewoon loslaten.

Met kaarsen in mijn hand stond ik bij de toonbank van een cadeauwinkel te wachten om geholpen te worden. Ik had voor mijn verjaardag een cadeaubon gekregen voor deze winkel. Het voelt als toverland, als ik daar kijk. De vrouw voor mij liet cadeaus inpakken en vroeg aan de verkoopster of ze haar nog kende. De verkoopster moest nadenken maar tot haar spijt wist ze het niet. ‘U heeft voor mijn nicht cadeaus ingepakt omdat zij een nier schonk aan mijn schoonzus.’ Nog steeds wist de verkoopster het niet meer. ‘Het spijt me, ik zie zoveel mensen per dag. Het was heel erg druk in de winkel rond de kersttijd.’ Met een spijtige blik plakte ze een cadeau dicht. ‘En ik zit ook nog eens in de overgang. Ik merk dat ik veel vergeet.’ De vrouw wuifde het weg met begrip. ‘Geeft niet, gewoon loslaten!’ De verkoopster fronste haar wenkbrauwen en uitte duidelijk haar irritatie. ‘Loslaten? Hoe dan? Hoe laat je de overgang los?’ De sfeer werd plotseling ongemakkelijk, de vrouw rekende snel af en vertrok met haar ingepakte cadeaus. Toen ik mijn cadeaus op de toonbank legde, mopperde de verkoopster terwijl ze mijn kaars begon in te pakken. ‘Loslaten, lekker makkelijk.’


Ontdek meer van Karin Ramaker.

Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Door de site te te blijven gebruiken, ga je akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten