Toen ik het voorstel kreeg om mee te gaan naar een modulation event in Utrecht, twijfelde ik zeer of dit wel geschikt was voor mij. Ik ben erg gevoelig voor geluid, en de gedachte aan al die piepjes, hoge tonen, chaos, gekraak, zee-geluiden, en andere gecombineerde geluiden voelde aanvankelijk als mezelf naar de galg brengen.
Toch viel het erg mee. Misschien had ik geluk dat deze editie wat zachter voor het gehoor was; ik zag filmpjes van vorige edities met enorme herrie. Het was zelfs verrassend leuk. Niet alles vond ik spannend en opmerkelijk, maar Estroe was een positieve uitschieter. Sfeervol, zacht, ritmisch, gevoelig en gewoon mooi. Zolang ik er een soort ritmiek in kan vinden, kan ik het volgen.
Estroe in actie.
Het event werd gehouden in een alternatieve broedplaats, Nijverheid, waar alles wat los en vast zat een plek had. Tweedehands meubels waren sfeervol in een café geplaatst. De ruimte waar de synthesizermuziek klonk, was in een kasruimte met tafels met daarop de mengpanelen in het midden, zodat iedereen eromheen goed kon meekijken met wat er gebeurde.
Na een pauze wandelden we over het terrein, waar nog ateliers waren met kunstenaars aan het werk, een café, en werkplaatsen. Ik vind dat je deze plekken nodig hebt voor talentontwikkeling. Het is belangrijk dat mensen hun creativiteit kunnen ontplooien en realiseren.
Met een silent disco-hoofdtelefoon luisterde ik naar de klanken terwijl ik stiekem naar het EK-voetbal keek. Tijdens de eindfase maakte Nederland in de 83e minuut op de valreep 2-1 tegen Polen. Geslaagde dag!
Ontdek meer van Karin Ramaker.
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.