203 woorden, 1 minuut leestijd.
Op een vroege ochtend zat ik nietsvermoedend aan tafel met een kop koffie, terwijl ik de korstjes op het bord van O (5 jr) bekeek. Hij wierp een blik op zijn bord, keek me vervolgens met een frons aan en vroeg:
“Wat betekent het eigenlijk als je uit je nek kletst?”
Goeie vraag. Ik kon verschillende verklaringen geven, zoals dat mensen soms dingen zeggen die niet kloppen, verzonnen zijn, of zwaar overdreven.
“Maar waarom zeggen ze dan dat je uit je nek kletst?” Hij wees naar zijn nek en draaide zijn hoofd een beetje.
Als ik ‘vroeger’ opnieuw kon beleven en de kans had gehad om goed te studeren, zou ik waarschijnlijk linguïstiek hebben gestudeerd of naar de kunstacademie zijn gegaan. De oorsprong van taal blijft me fascineren. “Misschien zeggen ze dat omdat je nek ver van je mond af zit. Je mond zit hier, vooraan, en je nek achter. Je kunt gewoon niet écht uit je nek kletsen.”
O vond het maar vreemd dat mensen zo’n uitdrukking gebruikten. “Maar jij vertelt toch ook weleens verhaaltjes die niet helemaal kloppen?” In eerste instantie schudde hij zijn hoofd. Later, toen ik een voorbeeld gaf, moest hij toegeven: “Ik kletste uit mijn nek, hè?”
Eén reactie op “Uit je nek kletsen.”
Prachtig!
Vrolijke groet,