329 woorden, 2 minuten leestijd.
Je put uit je eigen kracht of uit je minderwaardigheid. Die woorden vond ik in mijn notitieboekje, tussen aanhalingstekens. Ze kwamen dus niet van mij. Iemand zei het, ik las het, of iets dergelijks. Maar wat een gedachte. Is alles wat we doen terug te brengen tot die twee bronnen? Kracht of minderwaardigheid? Het bleef door mijn hoofd spelen terwijl ik aan het opruimen was en documenten uitzocht voor mijn trip naar Amersfoort, waar ik iemand ga interviewen.
Tussen de spullen vond ik het notitieboekje, waarvan ik alleen de eerste bladzijde had beschreven. Ik las dwarrels en flarden, onsamenhangend, maar die ene zin bleef staan. Boem!
Put ik uit (oer)kracht, of uit iets anders? En jij?
Sommigen stellen zich te bescheiden op of houden zich afzijdig in het sociale verkeer, anderen overcompenseren het minderwaardige gevoel, door zichzelf en anderen te laten geloven dat zij juist beter zijn dan anderen. Ik ken het doelbewust vernederen van de ander, ik heb het gezien en meegemaakt.
Wat als je geleerd hebt, van jongs af aan, dat je je eigen geluid, je stem, moet dempen? Dat de mening van de verzorger bovenaan staat? Dat je je mond moet houden, of denkt te moeten houden, want wat jij te melden hebt stelt toch niets voor. Wat als je verzorgers het zelf te druk hadden met hun eigen stress, dan waren jouw gedachten en meningen helemaal niet relevant. Dan kun je gaan schreeuwen of zwijgen.
Alle kinderen met ander gedrag dan jij normaal vindt, moet je open tegemoet gaan. Ik leer steeds meer niet meteen te oordelen. Als ik een moeder met jong kind overstuur in een supermarkt zag, dacht ik vroeger: daar heb je er weer één. Ik kende de context niet.
Put jij uit kracht of minderwaardigheid?
Wat mij uiteindelijk altijd helpt? We zijn allemaal hetzelfde. Geen onderscheid, geen meer of minder. Niemand hoeft op een voetstuk of eronder op de grond. We worden geboren en gaan allemaal dood. Niemand poept goud of glitters. Jij bent geen haar beter of minder dan ik.
Ontdek meer van Karin Ramaker.
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
Zo is het. Alle ellende begint met ongelijkheid. Alle onderscheid-ismen (racisme, sexisme enz.) zijn verschillende manieren om te ontkennen dat mensen gelijk zijn, evenveel rechten hebben, gelijkwaardig zijn. En daar komt al het negatieve vandaan: haat, afgunst, enz.
Blijf schrijven.