Alles is herhaling.

336 woorden, 2 minuten leestijd.

Tijdens een wandeling naar een supermarkt in het dorp begon het plotseling te regenen. Slenterend langs het bospad zag ik de man met zijn rollator en zijn trouwe hondje. Ik was hem eens eerder tegengekomen toen ik ging wandelen. Met die kleine wieltjes leek het geen gemakkelijke opgave om over het zanderige en modderige pad te gaan. Ik besloot mijn pas te versnellen zodat ik naast hem kon lopen. Hij leek me iemand die de omgeving goed kende en waarschijnlijk dagelijks dezelfde route liep. Even leek hij van zijn apropos, keek schuin naar me op en herkende me. Zijn doffe blauwe ogen begonnen te stralen. Hij stopte en rechte zijn rug. ‘Zo, u ook hier?’ Hij lachte. 

Ik zei gedag en liep langs de paarden die veulens met zich meenamen. ‘Prachtig hè’ zei hij. Hij vertelde dat hij vroeger, toen hij wat jonger was, ook paardreed. Hij zei het met een knipoog. ‘Paardrijden is geweldig hoor.’ Ik maakte een foto van de merrie met haar veulen. 

Ik liep een eindje met hem mee, vergezeld door zijn trouwe viervoeter. Soms stopte hij om iets aan te wijzen, zijn hand langzaam omhoog, reikend, vinger gestrekt.

‘Er is veel veranderd. En toch blijft er veel hetzelfde. Alles is herhaling. ‘Het is als een lus die herhaalt.’ Hij draaide een lange, onzichtbare lus met zijn hand.  ‘De oorlogen, de pandemieën en de mensen. Het herhaalt zich. Het menselijk gedrag, wat ze doen en wat ze niet doen. Wat ze opslaan en herinneren. Maar het positieve is dat iemand in die cirkel zich bewust kan zijn van de verandering en dus kan veranderen. Ik hoop daar op.’

Deze scène schreef ik in mijn (nog) ongepubliceerde manuscript Wij zijn hier. Gisteren moest ik eraan denken toen ik onderweg was naar Tilburg om in de archieven te duiken. Misschien konden de oude documenten in het Regionaal Archief Tilburg me meer vertellen over het verzet in die omgeving.

Waarom is het zo belangrijk om de geschiedenis te kennen? Omdat je moet waken voor het moment dat de geschiedenis je inhaalt. En als dat dreigt te gebeuren, stel je jezelf de vraag: wat zeg jij?