190 woorden, 1 minuut leestijd.
Je zou denken: met die NAVO-top in Den Haag deze week is een speeltuin in Arendsdorp wel zo’n beetje de veiligste plek ter wereld. Toch blies de wind er gisteren vrolijk zand in de ogen van rondrennende kinderen, terwijl er een luchtmachthelikopter rondjes draaide boven de schommels en het klimrek. Ik weet niet wat Defensie precies dacht, maar misschien vreesden ze dat de kinderen bommetjes onder de glijbaan hadden verstopt. Of dat ze met waterpistolen een staatsgreep wilden plegen in het NAVO-gebouw.
Er cirkelen sowieso de hele dag helikopters boven de omliggende wijken, van vroeg in de ochtend tot laat in de avond. Straten zijn afgezet, hekken staan als muren overal omheen, en het barst van de marechaussee, militairen en politieagenten die eruitzien alsof ze zó uit een actiefilm zijn gewandeld.
Vlakbij het station werd ik gisteren nog tegengehouden door een security-mannetje met een brede borstkas. Een colonne zwarte wagens reed langs, richting het Babylon Hotel, waar belangrijke personen werden afgezet. Het duurde zeven minuten. Niet dat ik ergens moest zijn, mijn tram ging gewoon aan me voorbij.
En dat zware, ronkende helikoptergeluid? Daar raak je niet aan gewend.
Geef een reactie