304 woorden, 2 minuten leestijd.
Tijdens een hittegolf moet je je niet druk maken. Dus ik vraag op mijn werkadres – waar ik ook kook voor de gastkinderen – of het oké is om de oven even niet te gebruiken en het fornuis zo min mogelijk aan te zetten. Een pastasalade is met dit tergend hete weer meer dan voldoende.
Lopen gaat langzamer, praten gaat langzamer, denken gaat langzamer, en ik ben regelmatig wakker ’s nachts. Het kost energie, zo’n hitte-ellende.
Vandaag wordt het landinwaarts tropisch warm (30-34°C) met in het zuidoosten en oosten maximumtemperaturen van 35 tot 37°C.
Vanmiddag en -avond koelt het eerst in het westen en later ook in het oosten af. Aldus het KNMI.
Waar ik me dan toch druk over maak, is de politiek. Wat een smerigheid druipt er vanaf. Je hebt het niet nodig, maar je ontkomt er niet aan. Smerige insinuaties, beschuldigingen die compleet verkeerd uitpakken, ideeën voor wetten, de strafbaarstelling illegaliteit, die regelrecht uit het tijdperk van de Tweede Wereldoorlog lijken te komen. Godzijdank stemt uitgerekend het CDA vandaag tegen.
Vanochtend heb ik een belafspraak met de Vereniging Gehandicaptenzorg Nederland, om die kortzichtige politici te benaderen – trouwens, dat zijn mijn woorden. Het zorgt voor extra warmte en opwinding die je nu niet kunt gebruiken. Het is al zo warm.
Mijn werkkamer zie ik al ruim een week niet, vanwege de hitte. Terwijl daar juist mijn spullen liggen die ik nodig heb om bijvoorbeeld deel 2 van de podcast te schrijven.
Ik ontdek dat de beste plek in huis de wc is. Koel.
Tot die tijd blijf ik een beetje schuifelen door de dag. Niet te veel willen, niet te veel moeten. Het hoofd koel houden, letterlijk en figuurlijk. En als het me allemaal even teveel wordt, ben ik even daar waar het koel is. Misschien zelfs met laptop.
Geef een reactie