Categorie: werk

SINTERKLAASPRAAT:

We zitten aan tafel en zingen sinterklaasliedjes. Eén van de liedjes is het welbekende ‘zwarte piet ging uit fietsen, toen klapte zijn band.’
Als we zingen over de roe stop ik het liedje even.

‘Wat is dat eigenlijk? Een roe?’
S (3 jr) denkt even na.
‘Ja, een roe.’ zegt ze, terwijl ze haar schouders op haalt.
‘Ik weet het al!’ zegt ze dan.
‘Een kanga-roe!’

HEERLIJK, VANDAAG WAS IK,

weer aan het werk.
Enkele uitspraken van vandaag:

Bij binnenkomst:
“Karin! Ik heb je vermist!”

In een gesprek aan tafel:
S (2,5 jr) “Z. is verlegen.”
“Wat betekent dat? Verlegen zijn?”
S (2,5 jr) “Dan doe je je ogen dicht.”

’s Middags zingen we liedjes.
“Tien kleine visjes, zwemmen in de zee”
T (3 jr)”Nee, nee, nee, doe er maar twee! Anders duurt het zo lang.”

ZOLANG HET MAAR DRAAIT,

moesten ze gedacht hebben. We zaten naast elkaar, in kleermakerszit, te kijken naar de wasmachine. De kleurtjes, poppen, auto’s, blokken en al het andere speelgoed was vergeten.

“Kijk, nu komt er water bij, en dan gaat de wasmachine dadelijk weer draaien.” legde ik uit.

“Gaat weeeeer!” riep S (2 jr) en wees terwijl hij lachen moest.

Er kwam sop bij, toen de trommel weer stilstond. Met grote ogen werd gekeken wat de wasmachine allemaal deed.

“Gaat weeeer!” riep S weer en wees terwijl hij weer lachen moest.

Waar hou je een kind mee zoet? *klik*

ER VIEL EEN BAKJE,

op mijn hand. Bij het kinderdagverblijf hebben alle kinderen een eigen ‘bakje’. Daarin leggen ’s morgens de ouders een pyjama in en het allerbelangrijkste: een knuffel en/of speen.

De bakjes zijn zwaar. Sommige ouders proppen er hele rugzakjes in. Ik wilde een bakje uit de muur halen, zoals bij Kees Kroket, maar de bak viel scheef waardoor ik niet op tijd de bak pakken kon, met nog een kind op mijn schoot.

‘Hola!” riep ik, terwijl ik vliegensvlug S (2 jr) vastpakte en op hetzelfde moment de bak wilde grijpen. De bak viel bovenop mijn hand.

Er waren nu beroepenweken. Leidsters deden ‘groot werk’ vertelde T (3,5 jr) ooit, maar nu moest ik echt naar de dokter.
Dokter W (3 jr) nam een verband en begon het om mijn hand te wikkelen.
Maar ik ben links en ik kon met links niets meer doen, ook niet met kinderen spelen, knuffelen, eten, drinken.

‘Ik doe het verband maar even af, oke?’ vroeg ik aan S. (2 jr)
Hij bekeek mijn hand. Het was dik en een beetje paarsblauw.
‘Tusje optoen.’ vertelde hij.
Hij leunde voorover en zette twee met besmeurde yoghurtlippen op mijn blauwe-plek-hand.
‘Nou oveh?’ vroeg ie toen.