Hellup! Ik zoek voor mijn boek Opkrabbelen unieke en authentieke quotes of motiveertips om elkaar te inspireren! Heb jij een mega goed, stoer en hulpvaardige quote waar je veel aan hebt gehad en die je zelf hebt bedacht, stuur je quote dan (via opkrabbelen@gmail.com) met naamsvermelding en wie weet sta jij straks met naam en je motiveersel in het boek en help jij anderen!
Tag: boekidee
Dat in balans zijn is iets bijna magisch. Je doet het helemaal zelf, je werkt er hard voor om in balans te zijn en te blijven, maar op het moment dat je voelt en weet dat je het echt helemaal bent, in balans, voel jij je sterker dan ooit, ondanks de tegenslagen die je te verwerken krijgt.
‘Het is raar, maar ondanks het nare nieuws en alles wat er op me af komt, er is verdriet en onzekerheid, voel ik me goed.’
Dat kan je alleen maar voelen als je met beide voeten op de grond staat en bij elke por in je schouder niet omvalt. Je lijf en emoties zijn als elastiek. Of vergelijk je het met zwiepende takken van een boom. Het duurt gewoon lang voordat takken eindelijk breken en elastiek eindelijk doormidden knapt. Je bent buigzaam en rekbaar, ook met je gedachten en emoties.
Ik schreef pas geleden over ‘draagbaar’. Het draagt je. Je weet niet precies hoe, maar je bent in balans en sterk genoeg om jezelf erdoorheen te dragen. Er zijn weinig momenten van totale paniek of overlevering aan het verdriet. Je mag van jezelf even terneergeslagen zijn en bang voor de toekomst want dat hoort erbij, maar daarna sta je op en ga je verder. Want alles gaat verder. Zo is het leven.
‘Wat is tot dusver heb gehoord/gelezen over Opkrabbelen is dat het gaat over wat je allemaal wél kan. Het gaat op een verfrissende manier over mogelijkheden en dat op een aanstekelijke en motiverende manier. Niet zo’n ‘wat ben je zielig en wat zullen we daar eens aan gaan doen-boek’, maar een boek dat je aanspreekt, raakt en in beweging zet.’ Katja.
Hoe vaak denk je dat iets werkt of besluit je iets gezamelijks waarbij beloftes worden gedaan of je spreekt iets af maar wordt het even later weer ingetrokken of de afspraak gaat niet door om wat voor reden dan ook? Dan voel je een teleurstelling. Als het een groter besluit is voel je enorme teleurstelling. En dat is niet te vergelijken met op zoek gaan naar schoenen die je dan in een schoenenwinkel vindt maar de maat is te klein.
Maar, hoe deal je met teleurstelling? De één probeert het te vergeten. De ander gaat brullen en nog eens heel hard brullen. De ander denkt dat het meteen het einde van de wereld is en laat schouders zakken. De ander gaat feesten. Nog een ander gaat piekeren en piekeren en draait in zijn hoofd hele grote cirkels die, naarmate de nacht intreedt, groter en groter worden.
Gisterenavond was ik even enorm teleurgesteld over een besluit. Een onverwacht besluit. Een besluit dat inhield dat plannen voor de toekomst ineens drastisch veranderd moesten worden. En toen dacht ik: Oké, dit is zwaar PIEIEIEIEIEIEEP! Ik vind het rot en vervelend en jammer en erg maar het wil absoluut niet zeggen dat de wereld vergaat. Bovendien betekent een besluit dat geen doorgang vindt of iets dat opeens niet doorgaat vaak dat er iets beters te wachten staat.
‘A wise man will make more opportunities than he finds’. — Francis Bacon
Ik noem het boost notes. Memo’s die je op je badkamerspiegel kunt plakken om jezelf elke ochtend een boost mee te geven, mocht je die nodig hebben. En als je die memo’s niet nodig hebt is dat natuurlijk een heel goed teken.
Waarom zou je die boost notes willen gebruiken? Nou, misschien omdat je soms opstartproblemen hebt of teveel twijfelt een je eigen kunnen wat natuurlijk niet nodig is maar wat weleens door je hoofd spookt.
Misschien denk je ook soms dat je teveel doet voor een ander en te weinig voor jezelf en op het moment dat je iets doet voor jezelf voel jij je meteen een beetje schuldig, wat nergens voor nodig hoeft te zijn want ook jij mag jezelf weleens een downtime geven om erna weer klaar te staan voor een ander. Misschien is het allerbelangrijkste wat je jezelf kunt influisteren dat je er nooit volledig voor een ander kunt zijn als je zelf te moe bent, je accu onvoldoende hebt opgeladen en je daardoor versnippert naar een ander kunt luisteren. Je geeft de ander dus een cadeau door af en toe eens op je strepen te staan. Krijg je daar kritiek op, snapt men het even niet of kijkt men bedremmelt, dan weet je ook dat het probleem van niet acceptatie en onbegrip bij hen ligt. Niet bij jou.