Lamgeslagen * 1) Onthutst 2) Uit het evenwicht – Ontkrachten.

Eigenlijk een raar woord. Lam -geslagen. Alsof ik eerst helemaal lam beschonken zou zijn, zodat ik niet meer helder denken kan en daarna onthutst niet meer weet wat ook alweer van voren zit of van achter.

Heb je ooit een stomp in je maag gehad? Ik helaas wel. Ik kan het gevoel ook nog steeds terughalen. Het is een adem ontnemende baksteen die zo in je maag geschoven wordt waardoor je even uit het veld geslagen niet meer de adem hapt die je normaliter als vanzelf tot je neemt. Alsof de wereld even stilstaat en de rest van de mensen hun leven leeft. Alsof je beste maatje er vandoor is, je partner van je scheiden wilt en je pijn voelt tot op het bot omdat je broer vermist is opgegeven, want dat droomde ik ook nog eens.
Dat ie vermist was. Ik was ‘m kwijt, verloren en ik wist niet waar ik het zoeken moest. Hij was weg, alsof je een horloge op een verkeerde plek gelegd had en ineens niet meer wist waar je ‘m gelaten had.
Ik reed middenin in de nacht over een dijk op weg naar de zee omdat ik daarheen moest. Zijn auto zou daar staan. Waarom vertelt een droom je niet.

Je broer is natuurlijk een soort navelstreng; het is een bloedband waarbij geen mens een streng kan doorknippen simpelweg omdat je dna overeenkomt en je dus erfelijke eigenschappen deelt. Onzichtbaarder dan dat kan het niet.

En ik voelde me lamgeslagen. Als je iets verloren bent en je niet weet waar je het moet zoeken draai je in cirkels rond. Als je ongeveer weet waar je het moet zoeken ren je daarheen en hoop je dat je het terugvindt in welke staat dan ook, maar als je er dan pas achter komt; dat het er niet ligt, voel je desillusie en raak je eerst in paniek en daarna ben je lamgeslagen.

Ik droomde mijn droom in een drieluik. Het leek alsof ik stopte met dromen en later weer verder ging met het tweede en derde deel voordat ik wakker werd. Het was verontrustend en verdrietig, en bovendien voelde ik me een hoofdrolspeler in een heel goed gelukte thriller. En als ik dan toch een extra opmerking mag toevoegen; ik speelde werkelijk Gouden-Kalf-waardig.

Aanrein? Er bestaat wel aanrecht en aan en rein maar aanrein bestaat helemaal niet! Ha! Ik schrijf nu pas het woord aanrecht op, wat een vaste werkplek (tafel) is in een keuken. In het aanrecht bevindt zich meestal de gootsteen. Het woord gootsteen stamt uit de tijd dat deze nog werd gemaakt van natuursteen en later van kunststeen. Een beter woord is tegenwoordig: spoelbak. In een keuken was je vieze borden af en maak je bestek schoon zodat je weer netjes kunt eten. Het keert telkens terug. Vies wordt schoon.

Waarom begin ik een blog over het woord aanrein? Omdat ik het pas geleden droomde en er wakker van werd. Ik droomde over het woord aanrein. Ik wist nog dat ik, toen ik wakker werd, dacht: aanrein? Dat past niet bij elkaar! Nicoline, droomcoach, wilde er ook het reine fijne van weten en werd er een skypegesprek gepland waar iets verbluffends uit kwam.

De associatie met aan. Wat zijn die? vroeg ze. Ik dacht meteen aan actief. Aan is doen. Handeling. Waarom dan? Nou, als ik het tegenovergestelde zou nemen; uit, dan zou dat niets zijn. Uit is uit. Dood. Als je een lamp uitzet is het donker. Een lamp aanzetten daarintegen is licht, helder. Leek voor mij volkomen logisch. En dan het woord rein. Ja, dat was en is een speciaal woord voor mij. Ik word er rustig van. Rein is zuiver en helder, puur, hoewel ik dan meer met helder en zuiver heb dan met het woord puur omdat men doodgegooid wordt met dat laatste woord. Transparant ook. Doorschijnend. ‘Ken je die blauwe Spa flessen? Daar staat ook Reine op. Ik vind dat een mooie naam.’

Maar als die twee woorden aan elkaar gekoppeld zouden worden, aan en rein, wat zou dat dan betekenen?

Actief Zuiver.

Handelen in zuiverheid.

Actief de ‘aan’knop aanzetten om zuiver te handelen.

Zuiver ben je niet zomaar. Daar moet je wat voor doen. Dat is wat ik belangrijk vind in mijn dagelijkse leven. Het is niet makkelijk, maar ik wil dat goed doen. In tijden van voorspoed handelen in zuiver zijn maar ook in moeilijke perioden handelen in zuiver zijn. Rein omgaan met geweten. Geen smoesjes verzinnen. Onder de tafel vegen. (Ver)zwijgen. Ja-knikken terwijl je ‘Nee!’ wilt roepen. Even stoppen als je niet meer kunt en jezelf niet schuldig voelen. Naar vrienden toe open en eerlijk willen zijn, zodat ze me beter leren kennen en weten wat ze aan mij hebben. En dat het betekent dat ‘niet altijd zijn’ ook bestaat. Uit eigen verantwoordelijkheid omgaan met de mensen die je dierbaar zijn, was in een gesprek naar voren gekomen vóórdat ik ging skypen met Nicoline, die trouwens een onwijze commercialstem heeft en heel goed voice overs zou kunnen doen. [Maar dat terzijde.]

‘Ik had er nog niet eerder bij stilgestaan, maar dat zuiver handelen een actie oproept is nieuw voor mij.’ reageerde ze. ‘Je hebt dus een aanrein en een uitrein.’

Ik denk de hele dag na over woorden en over woorden met gevoel en sfeer. Dat het daarom niet zo frappant is dat ik ook in woorden droom was duidelijk geworden. Woorden hebben een bepaalde energieke lading. Dat het zo duidelijk naar voren kwam in een droom en ik er wakker van werd was bijzonder. Waarom ik op dat moment droomde over aanrein, dat is iets wat ik zelf moet uitzoeken. Blijkbaar betekende het op dat moment veel voor me. Was het een soort richtingbepaler. Of was het een reminder, een duwtje.

Muzikanten dromen vaak over muziek en horen een liedje. Schrijvers dromen over woorden. Er is een nieuw woord toegevoegd aan mijn Karin-Vocabulaire: Aanrein. En rein ben je dus niet zomaar. Daar moet je wat voor doen.