Tag: feestje

  • Partycrashing.

    party

    Feestjes. Bij je thuis. Zitten is nerdy en staan duurt best lang. Vooral als het gezellig is en je dus uren staat. We houden niet van in een rondje zitten dus doen we dat niet. Pak vooral zelf uit de koelkast want er staat koud bier. En wijn. Doe lekker je ding! Peuken roken doen we buiten. Gelukkig is het droog. Wil iemand nog een pilsje? Wat zeg je? Ging de deurbel nou?

    Iemand heeft zijn/haar rugzak(je) vergeten gisterenavond. Letterlijk hè. Staat dus nog bij ons in de gang. …

    afterparty

  • Feestje.

    Er is morgen een feestje. Daarvoor werd een auto geleend zodat er heel veel boodschappen gehaald konden worden in een keer. Het perfecte irritatiemoment maar dan andersom.

    Ik heb nooit begrepen dat er mensen zijn die van een hele week al weten wat ze zullen gaan eten.
    Er wordt een vrieskist geopend, na het boodschappen doen, en gevuld met kippen en ander bevroren vlees. En friet en ijs. En als je een frituurpan hebt kwak je er ook nog bitterballen en vlammen in. Er verdwijnen wat groenten de la in en je hoopt dat je de boel in die week kan en zal combineren.

    Op de parkeerplaats wemelt het van de andere auto’s die wekelijks boodschappen halen. Dus rij je eerst vier rondjes en dan pas kun je je auto kwijt. Dan haal je een boodschappenkarretje. Verdulleme, daarvoor heb je een muntje nodig. ‘Heb jij een muntje?’ ‘Nee, die heb ik niet.’ Dus moet je eerst een briefje van vijf gaan wisselen. Na een minuutje of tien loop je dan eindelijk met kar de winkel binnen om een lijstje af te werken. Je bent toevallig niet in de supermarkt waar je altijd bent en dus is het zoeken geblazen. En dus raak je in de war. ‘Waren we net niet bij de broodafdeling geweest?’ ‘Je zei dat je geen brood nodig had!’ ‘Volgens mij kan er best een halfje bij.’ En dus draai je met je karretje een hoekdraai, om dan een oude vrouw net wél te raken. De vrouw kijkt je aan alsof je nog nooit met een karretje gereden hebt. ‘En jullie kruipen altijd voor!’ sneer je terug.

    Had ik nog niet gemeld dat er zich ontelbare situaties voordoen waarbij iemand rakelings langs je karretje sjeest om nog snel even iets uit een schap te halen zodat je een enkeltje raakt in het voorbij gaan? Eerst kijk je nog verontschuldigend maar als het binnen een kwartier vaker gebeurt kijk je stoicijns.

    De kassa. Prachtig onderdeel. Er staan mensen achter je met maar vier produkten die allemaal met smekende ogen vragen of ze voor mogen gaan. En daar heb je nu even geen zin in dus je kijkt even naar je bomvolle kar en haalt dan je schouders op. Het uitladen van je karretje is begonnen nadat de persoon voor je netjes een strookje achter de boodschappen heeft gelegd. Je bomvolle kar wordt tergend langzaam steeds leger en de lopende band steeds voller. Men zucht hoorbaar achter je. Je legt een strook achter jouw boodschappen om dan nog een pakje kauwgom te zien liggen in je kar. ‘Oh sorry, er moet nog iets bij.’ Het lijkt op pesten en dat is het ook.

    De kassière heeft aan het eind van de middag pijn in haar armen. Ze noemt het bedrag en vraagt om bonuskaarten en dat soort ongein. Eerst zeg je ‘nee’ maar dan herinner je je nog dat je in je tas, ergens ver verstopt, vast nog een kaart moet hebben. We houden allemaal van kortingen dus je zoekt je een ongeluk voordat je kaart gevonden is. Met volle kar verlaat je de supermarkt. Buiten neigt de bomvolle kar gevaarlijk naar links te hellen voordat je met een rotgang een afritje afgaat en zo duwen we ons een breuk naar de auto.

    Ik raad het iedereen aan, zo af en toe met de auto wekelijkse boodschappen te gaan halen.

  • Even pinnen.

    We wilden even pinnen gisterenavond voordat we bij Blooming het feestgedruis binnenwandelden en veel gingen dansen, (non alcoholisch) drinken en gek doen. De bubbels kregen we aangeboden en verder wilde Birthday Girl Birgit geen cadeaus. Gewoon modern makkelijk je eigen drankjes bekostigen, dan kwam alles goed. We hadden onderweg erheen alleen geen pinautomaat ontdekt.

    het goot (2)

    [foto gemaakt door Marco Raaphorst.]

    ‘Zal ik nu even gaan pinnen?’ vroeg Raaphorst aan mij toen het net droog was. ‘Ik ga wel met je mee.’ Met plu liepen we naar buiten en jawel hoor,  het barstte los. De paraplu bleek niet helemaal regenbestendig. We vluchtten een portiek in en bekeken het natuurgeweld.

    Vet romanties.

  • Zaterdagavond.

    Judith organiseerde een tweetup in het Lucent Danstheater; we mochten naar Bounce Streetdance Company die Insane in the Brain danste. Als je One Flew Over the Cuckoo’s Nest kent, de beroemde met Oscars bekroonde film met in de hoofdrol Jack Nicholson, over een draaideur crimineel die denkt zijn gevangenisstraf lekker makkelijk door te komen door net te doen alsof hij een beetje gek geworden is maar zich niet realiseert dat Nurse Ratched totale controle heeft over de uiteindelijk duur van zijn verblijf, dan weet je hoe boeiend de avond gaat zijn.

    saturdaynight

    Vooraf kregen we een inleiding door iemand wiens naam ik helemaal ben vergeten maar hij maakte van zijn praatje een hele show waarvoor ik chapeau zeg, want gezien mijn spanningsboog luister ik moeilijk naar inleidingen door afleidingen, maar hij wist zeker te boeien!

    90 minuten dans. Niet alleen streetdance, maar ook tap, looping, moderne dans, een beetje klassiek ballet, breaking, locking, popping, boogaloo en new school. Het was naast snel en afwisselend ook erg boeiend door het verhaal maar zeker ook door de manier waarop de muziek slim gebruikt werkt en zeer goed gebruik gemaakt werd van de ruimte en de zaal. Hits van Missy Eliott, Gotan Project, David Holmes en Cypress Hill knalden door de speakers heen. Ik vond bij vlagen de dans-acts briljant. Ik genoot van de scene waarbij de rolstoelganger met krukken danste en ook het zeer grappige Flashdance en Fame moment.

    Een geslaagde avond! We werden door Judith als VIP’s behandeld! Na de voorstelling besloten we nog even te dansen bij The Sixties Swing-In in ’t Paard. Ik heb echt een geweldige zaterdagavond gehad! En deze avond werd mede mogelijk gemaakt door Judith, Heide, Birgit en Marco. Voor herhaling vatbaar wat mij betreft!

Door de site te te blijven gebruiken, ga je akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten