Tag: fotografie
Patiënten mogen maar maximaal twee bezoekers op hun kamer ontvangen. Sommige mensen verblijven er weken of maanden. De gangen zijn wit, de verplegers dragen witte jassen en er hangt hier en daar wel wat maar het blijft een witte bedoeling. Het is de hartafdeling van het VUMC. Een mooiere plek om Hart Op Straat neer te hangen en de wanden op te vrolijken bestaat er niet. Terwijl de harten werden opgehangen kwam er al reactie. En daar doe ik het voor.
(Foto gemaakt door Marco Raaphorst)
Zondag van 12.00 tot 16.00 geopend!
Net toen ik dacht dat het hele project met Hart Op Straat een beetje aan het inkakken was kwam er een tweet voorbij van de Geluksroute in Leiden. Ze hadden het initiatief genomen om in een weekend in september (namelijk 15 en 16 september) de mensen geluk te laten ervaren door middel van leuke workshops, ontmoetingen en exposities. Daar kon Hart Op Straat wel bij, dacht ik, en er ontstond een mailwisseling. Alles wat ik nodig had was een winkelruimte om de foto’s op te hangen. De organisator van de Geluksroute koppelde me aan Greet Meesters. Vandaag hadden we een ontmoeting.
‘Op 15 en 16 september 2012 is Leiden de plek waar je ‘GELUK KUNT PLUKKEN’.
Door de hele binnenstad zijn Geluksbrengers uit Leiden en omgeving actief: een groep mensen die heeft besloten om geluk te willen brengen en te delen met iedereen die maar wil, de Geluksplukkers! Wat voor de brengers geluk betekent geven zij door in workshops, traktaties, lezingen, aandacht, ervaringen en geluksmomenten. En zij nodigen een ieder uit dit zomaar te ontvangen, te onderzoeken of te (her)ontdekken.
De GELUKSROUTE vindt voor de eerste keer plaats en wordt georganiseerd op basis van overvloed en overwaarde. Geluk is iets waar je meer van krijgt als je het deelt. Zo ben je als geluksplukker ook tegelijk een geluksbrenger, en omgekeerd.’ — website Geluksroute.
Alle gekheid op een stokje, als je niet in lachtherapie wil moet je dat vooral niet doen. Maar langs de werkruimte van Greet wil je wel wandelen. De foto’s zullen achter elk raam te spotten zijn en op zondag de 16e kun je binnen lopen en een kop koffie of thee drinken, een beetje kletsen (met mij en Greet) en de expositie bekijken.
Er worden hierdoor toevallig zelfs al meerdere plannen gesmeden. Soms werkt dat zo. Wordt vervolgd!
Vage zwart-witbeelden met poetische onderwerpen. Zichzelf centraal stellend, breekbaar en sterk tegelijk. Ik moet denken, als ik de documentaire zie, aan Sylvia Plath. Francesca Woodman (1958 – 1981) was fotograaf.
Klik op afbeelding om documentaire te zien.“I finally managed to try to do away with myself, as neatly and concisely as possible…” — Francesca Woodman.