Voor wie blog je? Heb je een specifiek publiek voor ogen? Vraagt Michael Minneboo op zijn blog.
Dat wisselt per blog. De ene keer blog ik voor mezelf. Omdat ik wil vertellen. Het doet er niet toe hoeveel mensen ik bereik. Als ik maar een persoon bereik die er wat aan heeft. En als diegene reageert ben ik al blij.
Op andere momenten blog ik met een doel. Ik wil mensen informeren of laten zien waarmee ik bezig ben. Dat is delen met een andere reden.
‘Moet je niet gaan kiezen?’ wordt dan veel gevraagd.
Een blog is een blog. Als ik het gevoel krijg te moeten kiezen stop ik ermee. Een blog is juist het juiste middel om alles te delen wat jij wilt delen. Of je vandaag een kookrecept online gooit en morgen een foto van een festival waar je heen geweest bent en op woensdag een werkgerelateerd stukje over sociale media, dat doet er niet toe. Een blog is divers en juist omdat het die vrijheid geeft hou je het langer vol. Kies je voor een niche of een thema zul je eerst een hoop te bloggen hebben, maar later zoek je je een ongeluk naar onderwerpen en wordt het saai en vervelend.
Ik probeer bij tijd en wijle rekening te houden met zoekwoorden voor die verdwaalde googler. Maar lang niet altijd ben ik daarmee bezig, omdat ik ook zonder al teveel nadenken wil bloggen. Ook met rare, gekke titels die gevonden worden door verdwaalde googlers die misschien om hele andere redenen op mijn blog terecht komen.
Mijn blog is dubbel, divers en gekleurd. Voor dubbele, diverse en gekleurde mensen.
