hart – Karin Ramaker.

Hart Op Straat in Santé.

Het is maar een klein itempje, op bladzijde 16, maar er is wel aandacht geschonken aan Hart Op Straat. Binnenkort ga ik met de bibliotheek Rotterdam in gesprek over een expositie. Hart Op Straat reist, dus als jij als bedrijf, bieb, school of winkel Hart Op Straat een tijdelijke expo-plek wilt mail me dan!

Hart Op Straat begon met een gevonden kauwgomhart op het asfalt tijdens een wandeling. Na deze blogpost mailden onbekenden mij hun gevonden hart. Het werden er zoveel dat ik er een site aan wijdde: hartopstraat.nl maar er kwamen zoveel gevonden harten bij dat ik een Flickrgroup startte zodat men nu zelf hun gevonden hart kan aanvullen.
De stream loopt en men kan meegenieten!

Wil je alsnog je hart doorsturen omdat je geen Flickr hebt, mail me dan. En wil je Hart Op Straat volgen via Twitter? Check HartOpStraat.

Hart Op Straat. En in een theater.

“There are many things in life that will catch your eye, but only a few will catch your heart…pursue those.” — Michael Nolan.

Morgen is het zover. Ik heb morgen mijn doel bereikt. Soms heb je iets in je hoofd en het voelt helemaal goed maar de juiste middelen zijn er niet of onvoldoende. Soms wil je hart iets dolgraag maar moet je wachten. Je hebt alles keurig opgeborgen in je achterhoofd; de ideeën; alles wat je ermee wilt en waar je vol van zit, omdat het gevoel te overheersend is. Wat de kern raakt is het beste, ultieme beste, wat je achterna gaat.

Morgenochtend hang ik alle hartenfoto’s op in Theater aan het Spui in Den Haag en zal een week blijven hangen voor iedereen om te aanschouwen. Veelal Haagse fotografen laten hun gevonden hart zien. Het is een bijzondere collectie foto’s. Het doet ‘iets’ met mensen als zij een hart vinden, bij toeval, op straat, in de koffie, op een sticker, op een kaartje, als graffiti op de muur.

Al zeg ik het zelf, ik ben enorm trots dat in 2006 een kauwgomhart op het asfalt de aanleiding is geweest voor enorm veel toegezonden harten van mensen uit heel Nederland. Bedankt daarvoor! En stuur je nieuwe harten naar de flickrgroep van hartopstraat.nl en verspreidt zo de positieve boodschap!

[Foto gemaakt door Mariëlle Ernst.]

Hart op straat!

Midden mei organiseer ik een heuse foto expositie plaats in Theater aan het Spui in Den Haag. Op en in het huisje van Herman, zullen toevallig gevonden harten te zien zijn. Zomaar gevonden op straat, onderweg, plotseling. Ooit een hart gevonden op straat of overal? Het maakt je blij. Het geeft hoop.

Wil jij je hart geven? Dat kan. Mail je gevonden hart naar metkarinatgmailpuntcom met vermelding van je naam. De namen zullen bij afdruk niet op de foto zelf staan maar op een lijst apart. Bedankt alvast voor je bijdrage!

Dank je hart.

Vandaag las ik ergens online dat Conny Mus is overleden. Zo’n bekend figuur die met je meegroeide terwijl je ouder en wijzer werd. Zo’n man die net als Ria Bremer of Hans van der Togt je jeugd meegaan, alsof zij erbij horen. Een hartaanval dus. Een aanval op het hart. …

Wij hebben een scheurkalender hangen op het toilet met vele wijze, interessante en mooie spreuken. Ik was al een paar dagen vergeten de kalender af te scheuren totdat ik zo even geleden de datum aanpaste.

‘Wanneer heb je voor het laatst je hart bedankt dat het elke dag voor je klopt en je in leven houdt.’

Een beetje wrang op het eerste oog misschien gezien het eerdere nieuws. Bij langer nadenken vind ik het een hele mooie spreuk. We denken te vaak dat dingen vanzelfsprekend zijn. ’s Morgens staan we op, verslepen onszelf naar banen, scholen of naar de keuken om koffie te zetten. We praten, vinden, discussieren, ontmoeten en houden van de hele dag door. Het gaat in de vierde versnelling en soms trappen we even op de rem, maar staan we echt even stil bij het kloppen van ons hart? Dat we leven? Dat we kunnen zien en horen, proeven en ruiken? Dat we lieve mensen om ons heen hebben en keuzes kunnen maken? Dat we kunnen lachen om een grap en kunnen huilen van verdriet omdat we voelen?

‘We zouden vaker nu, op dit moment, dankbaar moeten zijn voorde vitale functies die ons dag in dag uit stilletjes en op de achtergrond van dienst zijn zonder ooit iets terug te vragen.’ — Sioux medicijnman.

Ik verwijs je nogmaals naar Hart op Straat.

Vanuit je hart. Hartenkwesties.

Afgelopen week raakte ik een beetje verzeild in een filosofische twittervraagstelling dat begon met een verwondering van @ongast:

‘Als iemand ’n groot hart’ heeft is dat goed. Als iemand ’n klein hartje’ heeft, is dat ook positief bedoeld. Is elk formaat hart dus goed?’

Ik reageerde meteen. Het deed er namelijk naar mijn idee niet toe of je een groot of klein hart had. ‘Als het maar klopt’ reageerde ik. @Ongast mijmerde verder: ‘En dan heb je nog een ‘hartelijk gesprek’ versus een ‘hartig woordje’ spreken… Moeilijk moeilijk.’

‘ Misschien denken we met z’n allen dat iets met het hart doen of zeggen altijd lieflijk moet zijn. dat is het dus niet.’

Wat je dan ook te melden hebt, of het nu positief is of misschien ietwat negatief getint, zolang het overdacht is en met oprechtheid en puurheid, is een opmerking, een mening of een besluit met hartsgevoel en vanuit het hart gemaakt. En zolang ‘het klopt’ is het goed.

Heb jij een hart gevonden? Op straat? Waar dan ook? Mail mij je hart en ik zet het op hartopstraat.nl