Mensen worden weleens aangeraakt. Niet alleen letterlijk maar vooral figuurlijk. Er ontstaat een onzichtbare ketting die telkens een knoop rijgt. Of het is een fluistering.

Ik zag gisteren een video van de regisseur van E.T. Ik ben zijn naam kwijt. Hij vertelde in een speech dat een idee nooit schreeuwt. Het fluistert. Het is soms aanwezig om je er langzaam maar zeker bewust van te laten worden. Hetzelfde gebeurt soms met initiatieven. Zo reeg afgelopen Koningsdag iemand een knoop in de lange, onzichtbare ketting door plantjes te verkopen voor het goede doel.

Gisteren kocht ik er ook eentje. Logisch.

(Deze foto op dinsdag is gesmokkkeld; gisteren geschoten, vandaag gepubliceerd.)