Gisteren twitterde ik: ‘Verantwoordelijkheid nemen is een beetje commitment, een beetje drive en een beetje daadkracht.’ (klik.)

Wat de één makkelijk kan volgen is voor een ander complete vaagheid. Als er een idee geopperd wordt en dat idee gaat door die persoon de wereld in, is het vrijwel zeker dat de mensen die volgen en zich aansluiten bij dat idee er vanuit gaan dat de persoon met het idee de leiding neemt. Mensen zijn groepsdieren en houden van bepaalde hiëarchie en die groep zoekt een leider en die leider hoeft niet per definitie de baas te zijn maar wel de persoon wie men aanspreekt mochten er calamiteiten zijn of verwarring. Wil je alsnog niet de leider zijn dan lijkt het me zaak dat je het in handen geeft aan iemand die wel die leiding ziet zitten en je idee groter kan maken. Misschien heeft die persoon wel de tijd en energie ervoor. Het is dan wel een goed plan om je idee een beetje los te laten. Twee kapiteinen op één schip, dat gaat ‘m vaak niet worden. Zeker werkt het niet als jij liever hebt dat anderen al het werk doen maar jij toch uiteindelijk bepaalt hoe alles reilt en zeilt.

Wil je jouw idee niet uit handen geven maar je wilt ook al geen leider zijn, dan wordt het lastig, zeker voor de mensen die samen met jou hand in hand het idee vorm zijn gaan geven en nu niet meer weten waar zij terecht kunnen voor feedback en vorm. Als diegene dan ook nog in stilte terugtrekt en niemand écht op de hoogte brengt van zijn beslissing en er tevens geen vervanger is, dan is een goed idee gedoemd te mislukken.

Soms maakt dat helemaal niet uit; een idee dat faalt. Kan gebeuren. Maar als er kinderen bij betrokken zijn en je verwachtingen schept en men ondertussen in het duister tast vind ik dat wel een beetje vervelend worden.

Moet iemand de leider zijn om een creatief proces te laten functioneren? Ik zeg volmondig ‘ja’. Zonder leider geen sturing en zonder sturing geen proces en zonder proces geen einddoel. Zo simpel is het. Een leider neemt verantwoordelijkheid waar nodig, laat men ondertussen vrij om een proces te ontkiemen en te laten groeien en ís er als er verwarring ontstaat om waar nodig sturing te geven.

Verder zijn ideeënverzinners nodig en zijn er waarmakers die het proces daadwerkelijk in werking zetten. Zonder waarmakers geen actie. Een ideeënverzinner kan iets op gang brengen door een idee de wereld in te roepen maar de waarmakers mogen wat mij betreft de credit krijgen.