Ode aan imperfectie, nogmaals.

Het zou een revolutie waard zijn waarbij bladen als de Flair, Viva, Grazia en Elle geen maatje 34 modellen zouden inschakelen maar heerlijke volle meiden met houvast. Of dat boeken rafelranden kregen en we niet meer op zouden kijken van een vals nootje uit een zangkeeltje bij een live-uitzending. Of dat Carice van Houten met vlekken in haar nek een enorme hoestbui zou krijgen bij De Wereld Draait Door en er gewoon een glaasje water gehaald werd zodat ze weer op adem kon komen of dat Matthijs van Nieuwkerk op de tafel ging heupwiegen waarbij iedereen moest lachen, niet om uit te lachen maar om aan te moedigen. Of dat alle mannen met toupĆ©’s net als Marc Marie Huijbregts kaal door het leven zouden gaan omdat het kan.

De moeilijkste klus in je leven is jezelf zijn.

Wie niet bruin is, hoort er blijkbaar niet bij.

Door internet, bladen, kranten en invloeden van familie, vrienden en alles wat je oppikt op school en bedrijfsleven raak je steeds in conflict met aanpassen en jezelf zijn. Als de norm het ene is, voel jij je wel of niet thuis in die zelfde norm. Daarbij speelt perfectie een grote rol. Je wil goed presteren, mooie cijfers halen, er goed uitzien, de beste zijn, uitblinken.

Als jij je best gedaan hebt maar geen 10 gehaald hebt, waarom ben je dan niet goed genoeg?

Door de site te te blijven gebruiken, ga je akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten