Soms overvalt me een gevoel van: waarom zijn er mensen die steeds naar de streep van de horizon kijken en niet naar wat er in hun reikwijdte te vinden is? Het ligt altijd en eeuwig verder dan voor hun neus.
En worden er projecten opgestart die bakken met geld kosten terwijl er hersenen en mankracht in hun eigen buurt te vinden zijn die voor minder, sneller en kostensparend hetzelfde kunnen bewerkstelligen. Het is een (gemeentelijk) falen, en dat vind ik jammer en ik zie en merk het bij allerlei takken van hun bureaucratisch stelsel.
Blijkbaar schept veel geld ergens in pompen, dezelfde (dure) bedrijven inschakelen een betere en betrouwbaardere band, dan kiezen voor nieuwe invalshoeken en nieuwe mensen en nieuwe innovatieve bedrijven. Waar schort het ‘m aan?
Ik heb bewondering voor de bedrijven en instellingen die kiezen voor anders.
[Foto gemaakt door Marc Fontein.]