Canto Ostinato.

Simeon ten Holt heeft een tijd geleden een pianostuk gecomponeerd waarbij men steil achterover valt van emotie. Het stuk lijkt een aaneenschakeling van herhalingen te zijn, lijkt simpel, maar o zo slim en geraffineerd aangepakt.
Doordat het herhalingen zijn neemt het je mee in een soort beweging, alleen is die beweging zoals het leven is; het kabbelt en deint mee op een woelige zee.
Ik besloot het mijn oppaskindje te laten horen, omdat hij een oor heeft voor geluid en muziek. Zo was hij nog erg jong toen hij het geratel van kraaltjes in de spaken van een fiets al ‘siekie’ noemde en staat hij bij elke kledingwinkel voor de geopende deur te bewegen op de maat van de muziek. Geluiden zijn voor hem opvallend en hij staat er dan ook elke keer letterlijk bij stil. Hij pakt dan ook meer dan eens zijn gitaar om wat te pingelen, tussen het spelen door.

Dus zette ik mijn laptop neer en vertelde hem over een muziekstuk wat ik hem graag wilde laten horen. Mijn oppaskindje is ruim 3 jaar en verzot op laptops ‘appel!’ en ging er eens goed voor zitten. ‘Ik ben benieuwd wat je ervan vindt.’ zei ik zonder hem te vertellen wat ik ervan vond. Ik was gewoon erg nieuwsgierig wat hij zou vinden zonder dat ik hem al ging voeren met mijn eigen ideeën erover.

Ik startte het stuk, deel 1. Aandachtig luisterde hij ernaar met een hand tegen zijn wang en kin. Even later zuchtte hij. ‘Siekie niet mooi. Hup Holland Hup!’

Daar ging mijn pedagogisch verantwoorde muziekopvoeding. Ik had ermee rekening moeten houden omdat ik een paar dagen ervoor hem allerlei clips had laten zien over het Nederlands Elftal waarbij ik met vuur in mijn ogen vertelde dat er zeer binnenkort gevoetbald ging worden en aangezien dat ook bij de opvoeding hoort, stak ik niet onder stoelen of banken dat dit wel heel erg belangrijk was.

Misschien op een later moment, wanneer Viva Hollandia, Wij zijn samen en Hup Holland Hup weer is getemperd, doe ik graag een poging twee. Anders rammen we Canto Ostinato erin.

Nee, geintje.

Herhaling kinder EHBO.

Gisterenavond tufte ik naar Ypenburg om in een buitenschoolse opvang lokaal met een paar anderen de herhalingscursus te doen. Maar liefst drie uur achtereen oude stof doornemen, praktijkoefeningen doen en met elkaar praten. Soms denk ik ineens dat ik al veel vergeten ben maar gelukkig is er dan een herhalingsavond die ervoor zorgt dat je meer weet dan je dacht.

Nog steeds vind ik het apart dat heel veel ouders geen notie hebben van de basics van kinder ahbo. Wat doe je als een kind een enorme bult op z’n voorhoofd heeft? Koelen met een ijspack? Nee dus. Niet op het hoofd, wel op armen of benen maar op het hoofd nooit. Smeer er ook geen boter op, da’s een groot fabeltje dat het daarmee verzacht.

Wat doe je als je kind onder het jaar zich verslikt in een stukje eten en het begint te stikken? De Heimlichgreep is voor een kind onder het jaar te fors dus pas je wel een Heimlich toe, maar met platte hand. Die hele greep is best het weten waard. Je draait als het ware met de binnenkant van je hand naar binnen om zo het stukje wat vastzit eruit te duwen. Natuurlijk ga je eerst kloppen op de rug, tussen de schouderbladen met bal van de hand.

Wat doe je als een kind gevallen is en je vermoedt een hersenschudding? Wat doe je bij een wespensteek? Heb je überhaupt wel zo’n pen in huis? Wat doe je bij een brandwond die groter is dan twee kinderhanden? Hoe stelp je een bloeding?

Het was een avond met veel bijpraten en ervaringen delen. Ook was het fijn de reanimatie weer te oefenen. Het is sowieso een prettig gevoel te weten wat je moet doen als er iets gebeurt. Ook al weet je niet precies hoe je reageert in een noodsituatie, je hebt de basis geleerd en die verleer je niet. Het maakt je sterker. Ik ben blij dat ik kinder ehbo volg, mijn diploma’s heb en herhalingen volg.

Acht op de tien peuters online.

Van de peuters en kleuters in Nederland is 78 procent al online. Ze brengen gemiddeld 22 minuten per dag door op computer, laptop of iPad.
Dat is donderdag gebleken uit een onderzoek van de Stichting Mijn Kind Online (expertisecentrum voor jeugd en media) in samenwerking met Z@ppelin en NTR Jeugd. (bron: © ANP.)

”Kinderen moeten op een speelse en creatieve manier met computers en online media leren omgaan, de huidige touchscreenrevolutie kan daar een belangrijke bijdrage aan leveren.”

Lees hier verder.

15.2

Het is onvoorstelbaar hoe mensen je steeds de verkeerde kant op wijzen. Mensen die al jaren in een bepaalde vinexwijk wonen en dat hardop tegen je zeggen staan vervolgens met hun armen te zwaaien en te wijzen waar je heen moet om er dan later achter te komen dat ik weer verkeerd zit. Toch had ik het, na een half uur in de rondte gelopen te hebben gevonden; het gebouw waar ik gisterenavond praktijk kinder ehbo had. Gelukkig was ik op tijd.

Een best grappige avond waarbij de groep van dertien mensen op zeer verschillend niveau zat. Zo wilde iemand een kind reanimeren met volle vuisten en dan vijftien keer om twee. Of was er iemand die tijdens het beademen met haar mond niet van de pop af kwam en maar door ademde.

We herhaalden hoe je een mitella omdoet, officieel heet dat weer anders, onzin, maar dat oefenden we. Wat te doen bij tweedegraads brandwonden; prik je die door of niet? Botbreuken, shock, vergiftigingen en verstikkingen. Ook herhaalden we de stabiele zijligging.

Ik hoop dat ik nooit in de positie kom dat ik alle geleerde acties moet toepassen. Tijdens mijn werk in een kinderdagverblijf heb ik eenmaal een kind over de knie moeten leggen omdat hij dreigde te stikken in een stukje fruit. Het kind liep blauw aan en mijn reactie was meteen slaan op de rug. Toen dat niet werkte heb ik hem zo goed en zo kwaad als het kon uit de kinderstoel gehaald en over de knie gelegd om nogmaals te slaan op zijn rug. Gelukkig kwam het stukje eruit. (Slaan op de rug is trouwens ook niet zomaar wat slaan op de rug. je moet ook weten hoe je dat doet en waar.)

Het meest relevante in zulke situaties is dat je zelf kalm kunt blijven. Op andere momenten moesten wij een andere collega de groep uit sturen omdat zij helemaal in paniek was.

Ik raad alle ouders en iedereen die met kinderen werkt een gifwijzer te kopen in de apotheek. Heel handig om in de keuken op te hangen of neer te leggen. Kleine kinderen eten vanalles en nog wat. Je wilt graag weten wanneer je een kind water moet laten drinken en wanneer niet. En een verbandtrommel. Zorg dat de verbandtrommel een tekenpen heeft. Zorg ervoor dat de verbandtrommel in de keuken ligt op een vaste plek. In de volle zon, zet bij kleine kinderen een pet op of hoedje. Smeer ze regelmatig in. Kleine kinderen raken snel oververhit. Laat kleine kinderen die veel buiten zijn vaak drinken.

Weet je wanneer je met een coolpak moet koelen en wanneer niet? Weet je hoe je een wespenangel eruit haalt en hoe niet? Weet je hoe je moet reanimeren bij een kind? Bij een inwendige bloeding heb je niet door dat het kind achteruit gaat maar als het in shock raakt, hoe merk je dat en wat doe je? Maar, bij elke twijfel bel 112.

Door de site te te blijven gebruiken, ga je akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten