Pixie.

Hij heet Pixie.

Vrije dag.

Vandaag heb ik een vrije dag. Als ik een vrije dag ‘neem’ plan ik leuke dingen. Ik wil zo min mogelijk werken.

Als zelfstandig ondernemer kom je er soms niet onderuit om een klein dingetje alsnog even na te kijken of af te handelen. Maar vandaag ben ik taakloos! Hoewel een fietstochtje naar de woningbouwvereniging er vanochtend helaas wel in zit. Er is teveel gebeurd de afgelopen dagen waardoor een praatje met een woningbouwverenigingmens me wel aanstaat.

Maar daarna heb ik een lunSdate, eindelijk weer eens, met ~~stripheld~~ Michael. Blogsgewijs gaan we ‘way back’. En ja, natuurlijk gaat het dan uiteindelijk weer over werk, maar onder het genot van een goede kop koffie en wat te eten.

Een update zal heus wel later verschijnen!

Waarom koffie?

Terwijl een aantal Haagse Hopjes vanmiddag hun benen onder hun lijf renden om perse een CPCloop te ‘doen’, zat ik erg relaxed in de Boterwaag een grote koffie weg te drinken. De verhalen hoor ik aanstaande vrijdag wel tijdens de Twaartup. De vierde volgens mij.

Haagse Hopjes.

Eén van de leuke dingen van wonen in een nieuwe stad is dat je niet alleen nieuwe plekken leert kennen maar ook nieuwe locals. Nu ga ik ruim een jaar mee in Den Haag maar mijn koffieleut-uurtjes besteedde ik vooral in het zuiden des lands door dan in het Haagse.

Vanmorgen zat ik ruim een uur te werken aan mijn schrijfopdracht en verkaste later naar een andere plek om daar lekker spontaan (via twitter) weer af te spreken met @1espresso en @Cultures, twee meiden uit het Haagse. Tijdens en na de overheerlijke lunS hadden we een goed gesprek over werk, hoe je in het leven staat en wat je ervan maakt voor jezelf.

Van die meetups waar ik op terugkijk met een goed gevoel. Heerlijk als dat kan!

Meeting people.

Op Dailywebhead, een fotoblog van Michael Minneboo, waar hij elke dag een ‘foto onderweg’ plaatst, sta ik vandaag te prijken.

Café De Blaffende Vis, 4:15 pm
‘Yesterday afternoon I had a coffee with Karin Ramaker, who just had given a class in blogging. We had a nice conversation about blogging (of course), annoying women on trains doing their nails and other stuff.’

Weer zo’n voorbeeld van mensen online leren kennen en een klik voelen zodat je, als je een keer in Amsterdam bent waar die persoon woont, even belt om te meeten. (Niet dat het de hele tijd ging over bloggen hoor, hoewel ik nog wel in een soort van adrenaline flow zat van ongeveer vijf uur praten. Er waren nog zoveel andere belangrijke onderwerpen om te bespreken. Hoe je een prei snijdt bijvoorbeeld. I kid you not.)