Meteen gooi ik mijn laptop weer open, zet een kop koffie en ga verder met de hoofdstukkenverdeling van wat er zonet besproken was tijdens de lunS. Onder andere de vraag die wij onszelf stelden was of er nu juist iets gebeurt met je als je aan de ene kant een expressieve kant hebt maar op sommige momenten ook die introverte kant hebt waardoor er een soort paradoxaal iets ontstaat in jezelf. Wel in de spotlights willen staan maar tegelijkertijd willen wegkruipen of heel graag willen organiseren maar tegelijkertijd dat stemmetje in jezelf horen dat zegt: wil ik wel organiseren? En kwamen we tot de conclusie dat er veel ‘ja,maar mensen’ bestaan in deze wereld, ook heel dichtbij je, maar dat soms het ergste ‘ja,maar mens’ jezelf is. Soms bespreek je zoveel interessante, open en eerlijke en oprechte dingen met iemand waarbij je de volle aandacht aan die ander wilt geven maar tegelijkertijd wilt schrijven en schrijven omdat je niet wilt vergeten! Thuis werkte ik wat invalshoeken uit en nieuwe ideeën. Anders zou het morgen er anders staan dan nu.
Daarna wilde Marco graag audio opnemen over een social media kanaal. Maar de eerste take was niet goed gegaan en moest het opnieuw. Omdat het weer niet helemaal goed was, besloten we maar naar de Appie te wandelen en werd er verder geboomd over dat ene social media kanaal. Stof voor na het eten en na DWDD.
Vervolg volgt. –>
