Photo made by Vermin Inc.
Dat het zomaar afgelopen kan zijn is iets waar je liever niet al te vaak over nadenkt. Op het moment dat je er wel over nadenkt gaat er soms een vervelend nieuwsmoment aan vooraf. Dat iemand, expressief en vol positiviteit en eigenzinnigheid ineens wegvalt. Niet persé iemand waar ik een vriendschapscontact mee had maar wel een paar keer koffie mee gedronken had.
Terwijl ik in de bus zat naar Zeist richting boekhouder, die langs weilanden reed met een lange lus van wolken die in oneindigheid aan me voorbij trokken, bedacht ik me dat je alles uit je leven moet halen. Als het de les is dat je op een maandagmiddag nietsvermoedend op weg bent (naar huis? naar een afspraak?) en naast een vrachtauto rijdt die wil afslaan en jou raakt waardoor je valt…
YOLO!
We maken ons soms zorgen om niets. Piekeren om niets; om kleine dingen die in ons hoofd alleen maar groter en groter worden. We vergroten onze nukken en mopperen over irrelevante zaken. We durven de drempels niet over en nemen geen risico’s omdat we niet vooruit willen. We willen veel maar doen er weinig aan. We stagneren, draaien om ons as en vullen de gaten met smoesjes. We houden ons zelf soms gruwelijk tegen en doen niet waar we gelukkig van worden. Dat is voor mij de les van vandaag. Haal eruit wat erin zit. Voor je het weet lig je op een maandagmiddag ineens onder een vrachtauto die rechtsaf wilde terwijl jij rechtdoor ging.