En wat heb ik dan met pijlen. Naast het feit dat ik boogschutter ben van sterrenbeeld heeft die pijl een speciale betekenis. Zoals anderen dat hebben met cijfers of combinaties of met bepaalde vormen of woorden.
Een pijl wijst altijd een richting aan. Een pijl is doelgericht, strak, snel en soms impulsief. Een pijl raakt.
Wat gebeurt er als je voelt in alle delen van je lijf dat er iets totaal niet goed is aan een situatie, maar je houdt je mond om allerlei redenen. De lieve goede vrede wil je bewaren. Je wilt sowieso geen ruzie. Je zet misschien je baan op het spel. Klokkenluiders staan te boek als matennaaiers, dat wil je niet zijn. Bovendien, je zal maar de enige zijn die opstaat en gaat protesteren. Je weet wel dat gros van je collega’s, teamleden, mede-studenten of vrienden precies hetzelfde vinden want er wordt onderling vaak over gesproken, maar er is een verschil tussen klagen met elkaar en klagen in het openbaar.
Ik heb altijd een enorme hekel gehad aan klagers die in een groep gingen verder klagen, maar zodra het tijd was om aan de baas of manager uiting te geven van die klachtenregen hun mond hielden. Ook bewoners in een flat bijvoorbeeld, klagen graag gezamelijk in een lift. Het gaat achteruit, er is overlast, maar bellen, schrijven of samen iets organiseren om er meer geluid aan te geven is er niet bij.
Als je klaagt met elkaar verandert er niets. Als je klaagt bij de juiste mensen misschien wel. En daar kan een groep sterk in zijn.
Dat in balans zijn is iets bijna magisch. Je doet het helemaal zelf, je werkt er hard voor om in balans te zijn en te blijven, maar op het moment dat je voelt en weet dat je het echt helemaal bent, in balans, voel jij je sterker dan ooit, ondanks de tegenslagen die je te verwerken krijgt.
‘Het is raar, maar ondanks het nare nieuws en alles wat er op me af komt, er is verdriet en onzekerheid, voel ik me goed.’
Dat kan je alleen maar voelen als je met beide voeten op de grond staat en bij elke por in je schouder niet omvalt. Je lijf en emoties zijn als elastiek. Of vergelijk je het met zwiepende takken van een boom. Het duurt gewoon lang voordat takken eindelijk breken en elastiek eindelijk doormidden knapt. Je bent buigzaam en rekbaar, ook met je gedachten en emoties.
Ik schreef pas geleden over ‘draagbaar’. Het draagt je. Je weet niet precies hoe, maar je bent in balans en sterk genoeg om jezelf erdoorheen te dragen. Er zijn weinig momenten van totale paniek of overlevering aan het verdriet. Je mag van jezelf even terneergeslagen zijn en bang voor de toekomst want dat hoort erbij, maar daarna sta je op en ga je verder. Want alles gaat verder. Zo is het leven.
Door de site te te blijven gebruiken, ga je akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie
De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.
