Omdat iedereen vanochtend dacht: laten wij ook naar een museum gaan, stond er dus onder andere bij het Mauritshuis een enorme rij toen wij met z’n drietjes kwamen aanlopen. Omdat het nog tamelijk vroeg was en wij tijd zat hadden sloten we daarom netjes achteraan. We zetten telkens wat kleine stapjes naar voren, genoten onderwijl van een buitengewoon miezerige Hofvijver en klapten de paraplu maar weer eens open.
Halverwege het wachten kwam er een lange vrouw in beveiligingskleding naar ons toe. We mochten mee lopen naar de andere kant bij de trap zodat de mensen die alles gezien hadden en weer huiswaarts keerden makkelijk naar buiten konden. Slim en goed geregeld, zo vond iedereen. Niet iedereen.
Verder lezen Voordringen bij het Mauritshuis.
