Er zijn meerdere antwoorden mogelijk.
Tag: onderzoek
Het begon bij twee woorden.
Toen ik stopte met mijn baan had ik er al twee dagen Heerlen op zitten. Twee dagen Heerlen? Ja, via mijn laatste werkgever was ik naar een man gestuurd die me twee hele lange dagen een reeks testen liet doen. Psychologische tests, intelligentietests, competentietests en kweetniet wat voor meer tests, maar ik was het na twee dagen Heerlen en twee dagen binnen zitten met een geel potlood, grijze gum en witte vellen met hokjes helemaal beu.
‘Je spanningsboog is kort.’ had de man verteld. Ik zat tegenover hem in een staltige kamer met breed bureau. Ik roerde met een lepel in een grote mok koffie. Oud nieuws. ‘Snel afgeleid, daarom heb je sommige tests minder goed gemaakt. Als je je wat meer had geconcentreerd had je er meer van gebakken.’
Dat ik wiskundig niet erg bijster scoorde verbaasde me ook niet. Wel verbaasde het de beste man dat ik hoger scoorde voor ruimtelijk inzicht, maar dat kon hij, vergeleken met andere tests, ook ergens wel weer verklaren. Dat ik moeilijk toetsbaar was vertelde hij ook. Dat verbaasde mij dan ook weer niet aangezien ik zo’n zelfde opmerking ook al kreeg als twaalfjarige bij de CITO toets en er toen ook al een tweede test gedaan moest worden om ‘zekerheid’ te krijgen. Wat mij in banen en werkgevers dwars zat, zo concludeerde de man, was het feit dat ik erg consciëntieus was en daarom sneller in de clinch raakte met beleid, regels en beslissingen. Ook dat liet me niet van de stoel vallen. Wel dat de beste man me vertelde dat het voor mijzelf, mijn drive en plezier beter was voor mezelf te beginnen. Omdat ik me daar het beste ontplooide en eindverantwoordelijkheden kon dragen.
Creativiteit en internet. Daar begon alles mee. Twee brede woorden, maar om mee te starten twee mooie brede kernwoorden.
Het irritante aan testen maken is dat het een momentopname is. Toevallig op die dag je niet helemaal fit voelen is dus funest voor de eindscore. Wat zegt zo’n test eigenlijk precies of zegt een test erg weinig, als puntje bij paaltje komt?
[Foto blokje gemaakt door Whatsnot.]
Kledingcodes?
Al weken worstelde ik met een blog over kledingkeuzes, kledingstijlen en representatief overkomen als je als zzp-er aan de bak wilt.
Ook met Carolien (StijlGodin) mailde ik daar al eens over. Een poos geleden liet ik me soms teveel leiden door wat anderen van me wensten of wat er van me verwacht werd, ook op kledinggebied. Het was maar beter dat ene knaljasje uit te doen en een wat ‘ingetogener’ jasje te kiezen. Of werd er aan me gevraagd of ik met die tas naar dat gesprek ging.
Toen ik twee jaar geleden stopte met mijn vaste baan en me voornam nu alleen te gaan doen waar ik me goed bij voelde, trok ik die belofte ook door tot het maken van keuzes wat betreft kleding. Men had er namelijk in het verleden altijd een mening over. Meestal ging het om conformeren. Iets waar ik spontane uitslag van kreeg.
Ten eerste wil ik mensen aanraden vooral kleding te dragen waarin men zich lekker voelt. Ik haat kleding waaraan ik de hele tijd moet plukken omdat de stof omhoog kruipt of omdat er ladders in panties kunnen komen of dat je bang bent dat er in je veel te lichte broek ineens een bruine chocoladevlek verschijnt omdat je even ervoor van een brownie hebt zitten snoepen en er wat op de zitting gevallen was.
Kleding die lekker zit wil niet meteen oud en stoffig zijn. Kleding met comfort hoeft niet oubollig en truttig te zijn.
Hoe zeker voel jij je als je kleding aan hebt die helemaal tha bomb is maar waarop je steeds moet letten? Hoe zeker voel jij je als je eens wat totaal nieuws aan trekt voor een gesprek terwijl je spijt had dat je ‘s ochtends je gladde, strakke blouse niet omgeruild had voor een zwarte coltrui? Hoe fijn voel jij je als je in pak, pumps of anderzijds andersoortige kledij hebt gehesen en er helemaal super uitziet maar je gezicht onzekerheid en bedruktheid uitstraalt omdat het niet bepaald jij is? Wat voor stylistes lopen er rond bij talentshows die hun zangers en zangeressen in kleding hijsen waar ze zich niet prettig in voelen? Hoe vaak schopte Lisa Lois haar pumps uit na een optreden omdat zij gympen fijner vond zitten?
Via twitter kwam er een link voorbij van een onderzoek: Sollicitatiegesprek? Trek een merktrui aan!
Gaan we nog steeds af op uiterlijkheden? Zijn we met z’n allen nog steeds bezig met imago, stereotiepen en dergelijke? Bedenk jij je, voordat je naar een potentiele opdrachtgever gaat, helemaal hoe jij je gaat kleden naar hun wensen en standaarden of kijk jij naar hoe prettig jij je wilt voelen en dat jij in iedergeval netjes en verzorgd bij het gesprek verschijnt, ook al zijn dat misschien geen nette donkerblauwe (mantel)pakken?
Op wat voor basis wil je eigenlijk aangenomen worden?
Wervelwind.
zie HIER.