Als ik niet schrijf, denk ik aan schrijven.
Mijn opa was al oud. Hij lag in een hagelwit ziekenhuisbed en at niet meer. Hij dronk ook niet meer, af en toe wreven we een vochtig doekje over zijn mond. Wat ik jaren later begreep is dat het gewoon een ziekenhuismanier is om iemand te laten sterven. Wat er allemaal in zijn hoofd gebeurd…
Door de site te te blijven gebruiken, ga je akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie
De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.