Gisterenavond tijdens een etentje zat ik tegenover een tafelheer en tafelmevrouw die in een gesprek verwikkeld waren over ‘leven in het nu’ en wat gevoel precies met je doet. ‘Ik raak zo snel overprikkeld en heb zoveel verschillende emoties.’ vertelde de tafelmevrouw. Tafelmeneer reageerde resoluut: ‘Maar gevoel is iets anders dan emotie!’

Emotie * In een meer algemene of biologische zin kan men een emotie echter ook definiëren als een reactie van onze hersenen op een gebeurtenis.

Gevoel * een innerlijke (positieve of negatieve) beleving van een bepaalde gebeurtenis. Dit kan een specifieke externe prikkel uit de omgeving zijn, maar ook een interne gebeurtenis zoals een gedachte of een beeld dat wij in ons oproepen. Een gevoel kan echter ook ‘spontaan’ optreden, zoals bij een bepaalde stemming.

Soms roept een gebeurtenis, die verder los van je staat, heftige emoties bij je op. Misschien omdat het ene een oud gevoel bij je oproept. Je associeert een oud gevoel met een gebeurtenis die nu gebeurt. Vaak huilt men bij een begrafenis van een ver familielid of iemand die zij zijdelings kenden maar huilt men meer om het gevoel wat zij hebben met de gebeurtenis dan de band met de persoon. Het roept gewoonweg emoties op die in principe los staan van het moment. Helemaal niet erg en volkomen begrijpelijk, maar het is handig te merken bij jezelf wanneer je een emotie hebt en waarvoor.

Als de emotie en het gevoel iets bij je oproept vanuit een situatie die verder los van jou zelf staat is het ook makkelijker afstand ervan te doen. ‘Ik sta los van die angst of het verdriet’ zei de tafelmevrouw gisteren tijdens het gesprek. Toch vraag ik me af hoe dat werkt. Als je, naar aanleiding van een situatie, gevoelens hebt gekregen, of ze nu wel of niet door een gebeurtenis zijn ontstaan, is er verband te leggen dús is de emotie van jou. Of niet?

Mensen die wat gevoeliger zijn voor prikkels en emoties van andere mensen zijn er ook. Zij nemen wat sneller de energie over van een gevoel of emotie van een gesprekspartner omdat de persoon blijkbaar heftige emoties overbrengt. Dat afsluiten voor gevoelens van andere mensen blijft, ook voor mij, een oefening en heel soms heb ik het niet eens door maar ga ik ontzettend vermoeid en leeg van een gesprek weg.

Wat is van jou en wat is van de ander? Wanneer is emotie iets vanuit jou ontstaan en wanneer is de emotie van een losstaand feit? Wanneer roept gevoel heftige emoties op en hoort dat bij jou en wanneer is het van de gebeurtenis?

[Foto blokje gemaakt door Psycholabs.]