Al twee ochtenden word ik uit mezelf wakker. Om vijf uur. Dat vind ik niet alleen jammer, ik had nog een paar uurtjes mee kunnen pikken voordat ik zou gaan werken, want vijf uur is voor mij nog eerder nacht dan ochtend.
Waarom werd ik eerder niet wakker om vijf uur en nu al twee keer? Vogels. En een open raam. Klaarwakker was ik. Ik had zo m’n bed uit gekund om te gaan koffieleuten, of mijn laptop een slinger te geven of mezelf alvast aan te kleden. Het nadeel van opstaan, sowieso, vind ik dan toch altijd wel de kou die je instapt, dus ik bleef liggen en sliep uiteindelijk toch weer in.
Zo’n natuurlijke klok werkt dus blijkbaar. Voor mij. Wat ook werkt zijn die lichtwekkers. Je kunt daarmee zelf je natuurlijke wekstand instellen. Een half uur voordat je wekker afgaat (vogelgekwetter, of de zee) gaat het licht al aan, in verschillende fases. Het bootst op die manier de zonsopgang na. Ik ben nog nooit op zo’n prettige, rustige manier wakker geworden. (Het is ook een erg goed verjaardagscadeau) Voorheen schrok ik me half lam als ineens een oorverdovend alarm naast me op het nachtkastje tekeer ging. (Mijn dag moet sowieso zo rustig mogelijk van start gaan anders ben ik niet te genieten.)
Toch lag ik vanochtend, ondanks vijf uur, in m’n bed een beetje te genieten. …
[Foto blokje gemaakt door See-ming Lee.]
