Met vriendinnen picknicken op het strand.
Uitwaaien. Het leven vieren.
“There is nothing better than a friend,
unless it is a friend with chocolate.” — Linda Grayson.
Tag: vakantie
Vakantie in eigen stad.
In het kader: doe eens wat anders, op een andere manier of op een ander tijdstip ging ik gisteren met gezelschap ‘s morgens ontbijten. Normaal gesproken ontbijt ik thuis; een beschuitje, koffie, maar nu werd er gekozen voor een pannenkoek met zoet beleg!
Normaal gesproken ga ik ‘s middags of ‘s avonds naar de film maar we zaten al om twaalf uur in zaal 1 van het Buitenhof om de film The Descendants te zien. (Wat een mooie film die ervoor zorgde dat ik menigmaal tranen aan het wegknipperen was.)
Je hoeft niet persé een reis naar Mexico te boeken om ‘even eruit’ te zijn of om de wereld op een andere manier te bekijken. Dat kan ook hier, waar je bent. Er zijn nog zoveel onbekende plekken om te ontdekken en te zien, zoveel onverwachte verrassingen die je ineens opvallen en te genieten van wat er al is.
Ondanks het feit dat ik sneeuw na een week wel weer wegdenk, genoot ik van het geschaats op de Hofvijver in Den Haag. De zon scheen fel op het ijs en iedereen genoot. Jong, oud, met of zonder stoel en het leek even of ik op vakantie was. In eigen stad. Ik spotte zelfs menig hart!
Nog een anekdote.
We gingen op een maandagavond eten bij een toevallig gevonden restaurantje in Drachten. De meeste tenten leken gesloten; zo weinig licht binnen en de straten leken verlaten. Er was ook doordeweeks geen fietser of auto te bekennen. In Drachten leek het ook een unicum dat er een mexicaan was. We waren blij, zaten bij het geopende raam en smikkelden erop los.
Een paar dagen later stonden we ‘s avonds bij de snackbar. Daarnaast was een restaurant waar we dat afgelopen weekend hadden gegeten. Ik had nog nooit een zigeunerschnitzel gegeten met een zurig rood sausje maar de gebakken aardappelen en groenten waren lekker. Via een schuifluik kon de snackbar communiceren met het restaurantje. Een hoogblonde mevrouw stak tijdens het bestellen van een vette hap haar hoofd door de opening van de schuifluik en wees naar ons.
‘Ik heb jullie gezien maandag bij de Griek.’
We moesten even nadenken. Waren we bij de Griek geweest?
‘Oh, je bedoelt de Mexicaan!’
‘Juist!’
(Ik ga binnenkort echt nog eens een blog schrijven over de functie van een anekdote, daar sommige mensen denken dat dit geen waarde heeft of geen doel.)
Vakantiekiekjes.
A good vacation is over when you begin to yearn for your work. — Morris Fishbein.
Rust en reinheid.
Als je buiten staat, op de veranda, en de ochtend in je neusgaten opsnuift, hoor je niets. Helemaal niets. Geen auto, geen persoon, geen vogels. Het meer is verlaten en verroert zich niet. ‘s Morgens vroeg sta je buiten, met je kop verse pruttelkoffie, en je bedenkt wat je gaat doen die dag. Je boek verder uitlezen of even een wandeling maken. Je horloge zit in je toilettas en je internet is meestal kaduuk, maar dat mag de pret niet drukken. De rust en de reinheid waait als een zomerbriesje samen met wat koude regendruppels zo om je oren.
Ik kan er best een weekje vertoeven hoor, daar in die stille stilte maar man wat ben ik blij dat ik weer de stadse hoogbouw voor me zie!