Zoals je wel weet misschien ben ik vorige week vrijdag verhuisd naar de andere kant van Den Haag. Ik voel me helemaal thuis hier maar de weg terug naar huis vinden blijkt lastiger dan ik dacht. Althans, ik ben zo gewend met een bepaalde tram naar huis te gaan …
Vanmiddag, na het thuis werken, liep ik in de volle zon en gure kou naar het centrum. Het voelde als een cadeautje; lopen naar het centrum. Voorheen moest ik meer dan twintig minuten fietsen voordat ik überhaupt een stipje centrum zag. Ik liep dus naar het centrum in amper tien minuten. Ik onderdrukte de sterke neiging om scones te halen bij de Bakkerswinkel en liep linea recta naar de paar winkels waar ik wezen moest. Ik was vergeten wat maten op te meten dus in die winkels was ik helemaal voor niets geweest en kreeg een berehonger en regelde een lunch bij Dudok. Het was toch soepweer dus uiensoep en een broodje was het voor mij. Ik zag tussen m’n wimpers door een bekend persoon aan de leestafel zitten maar zoals je dat wel vaker hebt met tweeps die je nooit in real life ontmoet hebt durf je er niet echt op af te stappen of je doet het misschien wel een keer en blijkt de persoon geheel iemand anders te zijn en sta je met een bek vol tanden. Zo heb ik ooit iemand die op de rug gezien erg leek op mijn broer eens een flinke klap op z’n rug gegeven maar bij het omdraaien bleek ie dus helemaal niet mijn broer te zijn en was de onbekende persoon lichtelijk geirriteerd en kon ik weer wat uitleggen.
Op de terugweg liep ik even de Albert Heijn binnen voor een kleine boodschap en liep zonder erg de tramtunnel in en stapte zonder erg in de eerste tram 4 die aan kwam rijden. Ik checkte mijn telefoon, bedacht me wat ik allemaal thuis nog moest doen en zag een station. Een station? Op mijn route naar huis kwam ik langs andere straten en zo. Geen station.. toch?
[Foto blokje gemaakt door Frans Persoon.]
