Brokjes.

Het is leuk om een statcounter te hebben. Je ziet niet alleen hoeveel views je per dag hebt, maar je ziet ook op welke zoekwoorden men bij je terecht komt. Soms zoekt men gericht op mijn naam, waardoor ik weleens nieuwsgierig word en bedenk wat die persoon precies wil weten. Dat ik er soms niets over verneem is verder prima, lurken is ook prima, maar af en toe vraag ik me toch weleens af wie deze mensen zijn en of ik hen verder zou kunnen helpen.

Als ik nu eens kijk op welke woorden men bij me terecht komt is dit de ultieme top 3:

1. wat is een to do list?
2. waarde bepalen achteraf
3. van idee naar uitwerking

Via deze blogpost zal ik deze lurkers eens voorzien van een brokjes-uitleg.

1. Wat is een to do list?

Een To Do list is een persoonlijke taakmanager. Als je overloopt van ideeën, veel taken moet doen in een bepaalde tijd of allebei tegelijk, dan zijn er vele manieren om je taken goed te doen en af te strepen. Een lijst zorgt ervoor dat je overzicht krijgt in alles wat je af moet hebben. Er bestaan vele manieren om je taken goed te managen. Via een agenda met goede weekplanning, een google agenda, memo’s, moodboards. Een moodboard is meer een handige manier om je ideeën en sfeer goed in kaart te brengen of om nieuwe inspiratie te krijgen. Er bestaan ook veel online todolists zoals Remember the Milk, todoist en natuurlijk ook met papier: shop wiki.

2. waarde bepalen achteraf

Ik sprak er vanmorgen nog over. Als je in het begin van je zzp-schap opdrachten wilt en men geeft aan geen budget voorhanden te hebben, zou je in plaats van vrijwillig aan te sluiten met de opdrachtgever kunnen overleggen in hoeverre je waarde kunt scheppen voor hun maar ook hoe jij waarde kunt terugvragen. Misschien kan een opdrachtgever zonder budget een quote schrijven voor je linkedinpagina. Misschien kun je overleggen dat je heel graag meer wilt lezen over zelfstandig ondernemen zodat je een boekenbon ontvangt. Er zijn vele manieren om je cv aan te vullen met opdrachten pro bono maar ik vind wél de voorwaarde dat je waarde schept en waarde ontvangt. Bovendien moet je jezelf serieus nemen en niet te vaak/te lang vrijwillige dingen blijven doen. Jij hebt kennis, ervaring en waarde over te brengen. Punt.

3. van idee naar uitwerking

Je weet écht wel wanneer je iets graag wilt. Dat voelt goed, het geeft je energie, je krijgt er goede zin van, je raakt enthousiast en doordat je enthousiast raakt steek je er anderen mee aan. Je laat je niet door mensen met enorme beren op de weg uit het veld slaan want jij denkt écht dat dit idee kans (van slagen) heeft. De reis begint met het willen en het uitvoeren zelfs zónder dat je weet waar je precies heen gaat!

Je kunt nog zoveel willen maar tijd plannen is cruciaal. Als je andere verplichtingen hebt zorg je ervoor dat je schift of tijd vrijmaakt, al is het maar een paar uur in de week. Je wilt aan de slag met je enthousiasme en je houdt dit het beste vast door een schema voor jezelf te maken. Als je dit niet doet verwatert je idee en gaat het dood. Zo zonde!

Als je niet heel lang wilt door-emmeren met je idee zul je een deadline moeten stellen. Dit omdat je het ook nog druk genoeg hebt met andere werkzaamheden. Je wilt niets verslonzen maar je wilt ook niet dat je idee ten gronde gaat aan uitproberen en prutsen. Ergens zul je hardcore aan de slag moeten. Een deadline voor jezelf stellen is een handige manier om aan het werk te gaan én te blijven! Zet een datum vast in je agenda; zoveel weken wil ik eraan besteden. Dit heb ik nodig!

Meer lezen over dit laatste blogpostje? Klik HIER!

Wanneer werkt waardebepaling achteraf niet?

Het blijft voor mij een ding waar ik aantrek- en afstootgevoelens bij heb. Aan de ene kant zou ik dolgraag meer willen doen met waardebepaling achteraf, omdat het een soort van statement maakt voor een andere, betere wereld en wij nu eenmaal soms raar met waarde (geld) omgaan, aan de andere kant besef ik me steeds meer dat er ook haken en ogen aan zitten. Is waardebepaling achteraf een utopie? Waardebepaling gaat over gevoel. En dat laatste is iets waarmee ik worstel.

Een paar keer ben ik in aanraking geweest met de leuke kanten van waardebepaling achteraf. Iemand gaf mij een aantal goede tips, nam voor mij de tijd en gaf me daardoor energie en ik waardeerde dat zeer en het vertrouwen van de ander in mij was groot. Dat vertrouwen was groot omdat de ander erop vertrouwde dat ik goed wist om te gaan met de waarde die ik in zou schatten en de waardeoverdracht; het geven van die waarde. De waardebepaling achteraf zorgde bij mij voor positieve energie en ik stuurde een cadeautje op. Iets speciaals. Iets van mij voor die ander. Niet uit plichtsbesef maar om de oprechte waardering. Ik wilde niet te lang wachten met die waardeoverdracht, omdat ik meteen gekregen had en ik niet wilde dat de ander lang zou moeten wachten op die waardebepaling. Achteraf heeft in dit geval een week geduurd. De ander kon vrij snel genieten van mijn cadeau. Zij waren blij, en ik was blij.

(Het zit ‘m dus ook misschien in het ‘achteraf’. Waarom kan waardebepaling ook niet vooraf, tussenin én achteraf?)

Andersom bleek ik ook enorm vertrouwen te hebben in de mensen die ik sprak en meemaakte. Op het moment dat ik voor hen een bijdrage geleverd had waarbij zij geholpen waren, zij dit ook uitten, en er sprake was van een waardebepaling achteraf bleek (gelukkig) gros van de mensen oprecht die waarde in te schatten en achter te laten. Het ging in dit geval niet om wat het bedrag was maar dat men het enorm waardeerde wat er voor hen geregeld was; dat hun doel behaald was en zij met een goed en fijn gevoel naar huis gingen. Zij gaven een bedrag voor die waarde en dat was in alle oprechtheid. Het was dus ook zo dat er een paar mensen waren die de waarde niet bepaalden. Om wat voor redenen dan ook. Dat gaf bij mij een naar gevoel. Waarom? Omdat ik opeens de oprechtheid en waardebepaling in twijfel trok. Hoe kon het zo zijn dat je gebruik maakte van iemand’s diensten en daar geen enkele waarde aan gaf? Want in mijn opinie steekt iedereen tijd en energie en gevoel in wat zij doen. Hoe bepaal je die waarde, maar belangrijker nog, hoe bepaal jij dat die waarde helemaal niets is? Want in mijn geval zal ik altijd in overweging nemen wat de inzet van die persoon geweest is, wat ik aan kennis en visie meegekregen heb en of de ander zijn of haar doel goed bepaald heeft. Bovendien zal ik waarde bepalen op basis van mijn eigen gevoel; geeft het me energie? Voel ik me er door gegroeid op de een of andere manier? Zal ik er later ook nog iets mee doen?

Mijn stelling dus: Waardebepaling achteraf werkt alleen op basis van vertrouwen en oprechtheid.
Helaas zijn er altijd mensen die daar niet helemaal of helemaal niet oprecht en vanuit waardeschatting mee omgaan. Er dus van profiteren. En wat ís waarde precies? Voor de één is dat meer of anders dan voor de ander. En wanneer is waarde een geldbedrag en wanneer is dat fysieke arbeid, tijd en energie, advies en raad?

Door de site te te blijven gebruiken, ga je akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten