weblogs – Karin Ramaker.

Wat gebeurde er met de reacties op blogs?

Sinds Twitter bestaat er de mogelijkheid te reageren via Twitter in plaats van een reactie geven op in de comments bij weblogs. Het valt me op steeds dat vaker reacties op stukjes via Twitter gegeven worden en niet meer op het blog zelf. Of ik krijg een reactie via email, ook jammer, want dat lees alleen ik.

Het doel van een reactiemogelijkheid is dat jij je mening, vraag of observatie kunt delen met de rest van het publiek dat het blogstukje leest. Wie weet heeft de ander een toevoeging, een geheel andere mening en ontstaat er een discussie, of kan iemand een antwoord geven op de vraag van iemand. Daarom laat ik mijn reactiemogelijkheid bestaan, hoewel sommige bloggers kiezen voor het uitzetten ervan. Jouw mening, gedachte en tips zijn niet alleen voor mij handig, belangrijk en werkelijk een toevoeging op het blogstukje. Het is ook handig, belangrijk en waardevol voor de rest van het publiek dat mijn blogstukje leest!

De reden om via Twitter te reageren op een blogstukje is mij een raadsel. Oké, ik kan ernaar raden, maar jammer vind ik het wel. Juist omdat een weblog zo breed is qua opzet kán men juist reageren. Wat is de reden om te reageren via andere kanalen? Is het makkelijker, sneller, handiger of heb je geen idee waarom?

Vul je hier dan (wel) dit polletje in? Alvast dank!

Een goed blogvoorbeeld.

Voorbeelden van goede blogs. Daar zaten mijn vorige cursisten op te wachten op de laatste cursusavond. Ik gaf er een paar. Onder andere het blog van Michael Minneboo omdat ik altijd roep: ‘Zet je blog voorop!’ Maar hij heeft een goed voorbeeld van een site die juist níet een blog op de ‘voorkant’ heeft staan maar een aparte categorie heeft. Wat zijn blog voor mij toch interessant maakt is zijn persoonlijke pagina met foto. Hij stelt zich voor, legt uit wat hij doet en als je dan meer wilt lezen en dus zijn blog wilt lezen, klik je door.

Een andere weblog waar ik normaal gesproken van zou zeggen: te druk, is het blog van 10e.nl Zij heeft gekozen voor een drukkere theme met veel foto- en video materiaal maar zij heeft toch haar blog zo ingericht dat werk perfect samen kan met privé. En ik ben zelf ook vóór dat soort blogs. Als ik alleen maar zou lezen over werk en opdrachten en factuurtjes en besprekingen en andere fratsen zou ik afhaken. Juist de mengeling van werkdingen en privé situaties maakt haar blog persoonlijk en compleet.

Bij toeval kwam ik gisteren óók op het blog van Flow Magazine. Ik was oprecht verbaasd. Een web-log? Geen peperduur bedrijf met een heel strategisch marketing plan en website designer die voor 10.000 euro een site in elkaar flanst maar een gewoon web-log waarbij zij heel makkelijk en slim gebruik maken van kleur, eigenheid en diversiteit? Mijn complimenten!

Wat in het vat zit.

– Mijn bezwaarbrief naar de HBD, Hoofdbedrijfsschappen Detailhandel en Ambachten.
– Mijn bezoek aan de Kamer van Koophandel. Ik wil graag uitleg.
– De vlogvraag deel 17.
– Een blogstukje naar aanleiding van een reactie in andermans commentbox over gratis content.
– Een verslag van mijn onderzoekje naar webwinkels.
– En ja, ik hoest er tussendoor nog wel een zomaarblogpostje uit.

Bloggen is hip!

Of ik dacht dat sinds Twitter er is mensen minder bloggen.

Nee. Ik denk het niet.

Ik legde uit dat een weblog juist in deze tijd iets cruciaals neerzet. Van jezelf. Over jezelf. Je uitgangspunten, visie, drijfveer, worstelingen. Ja, ook worstelingen.

Een blog is niet een vastomlijnd ding. Het is een voortdurende verandering en beweging. Een verandering en beweging van jezelf. Jij verandert soms ook van gedachte. Wat je vandaag wilde eten wil je misschien morgen helemaal niet eten omdat je er gewoonweg geen zin in hebt.

Publiek is op zoek naar een soort van moderne, reële soap. Een kijkje in de wereld van jou als mens en als werker. Als je een blog start voor je werkzaamheden kun je er niet onderuit om ook te schrijven over je hele maakproces want dat bindt jou met je publiek. Men wil juist graag weten waarom je die ene dag geen woord op papier kreeg terwijl je een deadline halen moest. Men wil juist graag lezen dat je een mooi en inspirerend gesprek had met een potentiële klant. Omdat het zo werkt in het dagelijkse leven. Denk aan de babbeltjes bij de koffiehoek op kantoor. Ja, ook dat je een keer vieze koffie gedronken hebt bij een smerige tent.

Ik denk dat bedrijfsblogs die alléén maar bloggen over hun producten, hun diensten en hun klantgerichtheid publiek gaan afstoten op den duur. Het mist persoonlijke benadering. Weblogs zijn juist geschikt voor allebei. Omdat het eenvoudigweg kán.

Dat maakt weblogs hip. Zo hip.